روانکاوی اعمال اشتباه را نتیجه برخی انگیزه ها ، نیت ها می داند. فردی که تمایلات پنهانی دارد ، تحت تأثیر او شرط می گیرد یا توصیف می شود ، این اعمال را اتفاقی تصادفی تلقی می کند. اما روانکاوی چنین تصادفاتی را رد می کند و ثابت می کند که انگیزه ها شواهد اساسی هستند که برای تشخیص نیاز دارند.
ما اقدام اشتباه را تجلی بدیهی یک قصد ، میل خاص می دانیم. با استفاده از مثال رزرو و لغزش ، فرد انگیزه های پنهان اقدامات را نشان می دهد. وقتی خلاف آنچه باید گفته شود گفته می شود ، خطا خواسته های مخالف گوینده را اثبات می کند. رزروهایی وجود دارد که نه انکار کامل بلکه جزئی را بیان می کند. به عنوان مثال: تمایل یا ناتوانی ندارد. فرد تمایل ندارد / قادر به ارزیابی چیزی نیست. "تمایل ندارد" - توانایی ، اما انگیزه ندارد ، و "توانایی" ندارد - قادر به انجام عملی نیست. به نظر می رسد که کلمات از نظر معنی مشابه هستند ، اما هنگام تجزیه ، می فهمیم که آنها تقریباً مخالف یکدیگر هستند.
هشدارهایی وجود دارد که معنای اضافی به عبارت اضافه می کنند. به عنوان مثال: "من یک کیک و آن کیک شکلاتی می خواهم ، و همچنین قهوه با خامه و یک باگت ترد ، همه چیز را می خرم! اگر شوهرم پول بدهد …" زن سه کلمه اضافه کرد که معنی پنهانی دارند پول را در خانواده کنترل می کند. برای روانکاو ، این اولین و اصلی ترین سرنخ است.
اما این مقاصد چه عواملی اشتباه است؟ با جزئیات در نظر گرفته شده ، آنها را می توان به دو گروه تقسیم کرد: روانشناختی و آگاهانه. روانشناختی - این انگیزه های مرتبط با بیماری هایی از طبیعت ذهنی و فیزیولوژیکی است ، که به نوعی می تواند بر تفکر تأثیر بگذارد. آگاهانه - این انگیزه های مرتبط با آرزوها ، آرزوهایی هستند که به طور آشفته در آگاهی ما متولد می شوند ، به سرعت روشن می شوند و خاموش می شوند. گاهی اوقات ما چیزی را نمی خواهیم و کلمات به بهترین شکل منعکس کننده این خواسته هستند. پدر یا مادری که می توانند پس از یک روز کاری به خانه خود بروند ، در جلسه مدرسه می نشینند و به تمام س questionsالات معلم پاسخ می دهند به گونه ای که تقریباً در هر جمله می گوید که "کودک در خانه کاملاً متفاوت است". و او کلمه "خانه" را بیش از حد لازم استفاده می کند.
برای شناسایی نوع انگیزه کافی است دوباره از بیمار در مورد اشتباه س mistakeال کنید. اگر او خودش را تصحیح کند و منظورش را بگوید ، آنگاه روانکاو انگیزه پسین را درک خواهد کرد. اگر او نتواند دلیل این عمل اشتباه را توضیح دهد ، پس این قصد از لحاظ روانی است.
تفسیر اقدامات اشتباه به فرضیه ای که روانکاو قبل یا بعد از عمل اشتباه ایجاد می کند ، کمک خواهد کرد. برخی اقدامات منجر به خطا می شود ، که این فرضیه را تأیید می کند. وقتی بیمار مرتکب اشتباهی می شود ، روانکاو تصور می کند انگیزه او چیست. سوالاتی را ترسیم می کند که به تأیید فرض کمک می کند. و در بیشتر موارد ، پزشک انگیزه ای را که ذهن مشتری را در آن لحظه راهنمایی می کند ، دریابد. نکته اصلی این است که متوجه اشتباه شوید و به موقع تمرکز کنید نه تنها برای پزشک ، بلکه همچنین برای بیمار.
