قلدری به معنای قلدری یک فرد است ، هم توسط یک نفر و هم توسط یک گروه. فرد مورد آزار جسمی یا روحی قرار می گیرد.
قلدری بیشتر در مسسات آموزشی دیده می شود. کودکان یک قربانی را انتخاب می کنند و او را تحقیر می کنند ، در نتیجه سعی می کنند نقص های خود را پنهان کنند. حل و فصل اوضاع درگیری موجود بین دانشجو و کلاس بسیار دشوار و گاهی اوقات تقریباً غیرممکن است. بنابراین ، پیشگیری باید از همان دوران ابتدایی آغاز شود.
یک م componentلفه مهم ایجاد جو روانی مطلوب در کلاس است. والدین و معلمان باید در تجمع کودکان شرکت کنند. کودکان باید بتوانند با یکدیگر تعامل داشته باشند. معمولاً چنین تعاملی از طریق باشگاه ها ، محافل ، رویدادهای مختلف با هدف ورزش ، فرهنگ و سرگرمی ها انجام می شود.
روانشناسان و مربیان اجتماعی نه تنها باید به کودکان مشکل دار توجه کنند. اغلب کودکان به ظاهر آرام و خجالتی به تشخیص نیاز دارند. وظیفه اصلی روانشناس پرورش شخصیت این گونه دانش آموزان ، بالا بردن عزت نفس آنها است تا در آینده بتوانند برای خود ایستادگی کنند.
گام بعدی انجام مکالمات ، بازی ها و آموزش هایی با هدف حل منازعات بدون خشونت است. دانش آموزان باید یاد بگیرند که درک کنند بهتر است سازش پیدا کنند تا مشکلات را با مشت حل کنند.
مرحله آخر کار اصلاحی با آن دسته از دانش آموزان مدرسه ای است که از کودکی خود را به عنوان یک متجاوز ، محرک مشاجرات نشان می دهند. اول از همه ، کار پیچیده ای با چنین کودکانی ، یعنی تأثیر مدرسه و خانواده مورد نیاز است. تنظیم چارچوب رفتار غیرقابل قبول برای کودک ضروری است ، اما در عین حال باید فراموش کرد که حتی مشکل سازترین کودک نیز به عشق و احترام احتیاج دارد.
