هر شخصی ویژگی های خاص شخصیت خاص خود را دارد که از بدو تولد شروع به شکل گیری می کند. در یک بزرگسال ، شخصیت قبلاً شکل گرفته است ، بنابراین تغییر آن بسیار دشوار خواهد بود.
روند شکل گیری شخصیت
مطابق تعریف روانشناسان ، شخصیت فرد مجموعه ای فردی از خصوصیات شخصی است که نگرش فرد را نسبت به همه چیز در اطراف او تعیین می کند و در اعمالی که انجام می دهد نمایان می شود.
ابتدایی ترین و اساسی ترین ویژگی های شخصیت در اوایل کودکی نهفته است ، می توان با اطمینان ادعا کرد که در حال حاضر در سن 5-6 سالگی کودک دارای یک شخصیت کاملاً رشد یافته است. در حال حاضر در سال دوم زندگی ، یک پسر یا دختر ویژگی های ارادی را به بزرگسالان نشان می دهد ، و در 3-4 سالگی ، کودک قبلاً خصوصیات تجاری خود را شکل داده است.
تمام علائم تمایلات ارتباطی در سنین 4-5 سالگی ظاهر می شود ، زمانی که کودک شروع به شرکت فعال در بازی های نقش آفرینی در گروهی از کودکان دیگر می کند.
هنگام تحصیل در مدرسه ، روند شکل گیری شخصیت ادامه دارد ، اما اگر والدین و معلمان حداکثر تأثیر را در دانش آموز پایه های پایین داشته باشند ، پس از کلاس های متوسط ، کودک بیشتر و بیشتر نظرات همسالان خود را گوش می دهد ، اما در مقاطع ارشد ارزیابی ها و توصیه های بزرگسالان دوباره مهم می شوند.
در این دوره سنی ، رسانه ها نیز به طور قابل توجهی بر روی جوان تأثیر می گذارند.
در آینده ، شخصیت بر اساس جلسات شخصی ، روابط با افراد دیگر تا حدودی تغییر می کند ؛ در سنین بالاتر ، برخی از ویژگی های شخصیتی دوباره تغییر می کند ، اما به دلایل مختلف.
در سن 50 سالگی ، فردی خود را می بیند که گویی در مرز بین گذشته و آینده قرار دارد ، دیگر برای زندگی آینده خود نقشه های بزرگ نمایی نمی کند ، اما خیلی زود است که خود را در خاطرات غرق کند. پس از 60 سال ، یک شخص قبلاً به طور کامل به ارزش کامل گذشته و حال پی برده است ، او یک استدلال و عملکرد آرام و سنجیده دارد ، حتی اگر قبلاً چنین خصوصیاتی ذاتی نبوده باشد.
آیا یک بزرگسال می تواند شخصیت خود را تغییر دهد؟
پس از رسیدن به سی ، تغییرات چشمگیر در شخصیت بسیار نادر است ، اما با این حال ، هرگز دیر نیست که خود را تغییر دهید. یک شخص در هر لحظه از زندگی خود می تواند بر ویژگی های شخصیت خود تأثیر بگذارد که دوست ندارد ، روش های زیادی برای این کار وجود دارد ، اما نکته اصلی این است که تصمیم به تغییر باید داوطلبانه و آگاهانه باشد.
در چنین شرایطی ، یک رویکرد سیستماتیک کمک زیادی خواهد کرد. روی یک کاغذ جداگانه ، باید ویژگی های شخصیتی را که باعث تحریک می شوند ، یادداشت کنید و در مقابل هر یک از آنها بنویسید که دقیقاً در چه مواردی آشکار شده اند. با توزین کردن هر آنچه که نوشته شده است ، برای شخص بسیار آسان تر خواهد بود که خود را کنترل کند و از اقدامات نامطلوب آینده در او جلوگیری کند.
روند شکل گیری شخصیت طولانی ، پیچیده است و خلاص شدن از شر صفات ناخوشایند کار آسانی نیست ، اما هنوز هم ممکن است و فرد به خصوص در هفته اول پس از تصمیم گیری احساس ناراحتی می کند. وقتی کنترل خصوصیات نامطلوب شخصیت به یک عادت تبدیل شود ، نظارت بر رفتار شما بسیار راحت تر خواهد بود و خود شخص متوجه نمی شود که زندگی او و عزیزانش چگونه تغییر می کند و اوضاع را بهتر می کند.
