همه چیز در مورد اسکیزوفرنی به عنوان یک اختلال شخصیت

فهرست مطالب:

همه چیز در مورد اسکیزوفرنی به عنوان یک اختلال شخصیت
همه چیز در مورد اسکیزوفرنی به عنوان یک اختلال شخصیت
Anonim

اسکیزوفرنی یکی از شایع ترین بیماری های روحی است. در عین حال ، تفکر ، حوزه احساسی ، ادراک رنج می برند. انگیزه و علاقه به چیزهای جدید ، تمایل به برقراری ارتباط با مردم از بین می رود. توهم و توهم ذکر شده است.

همه چیز در مورد اسکیزوفرنی به عنوان یک اختلال شخصیت
همه چیز در مورد اسکیزوفرنی به عنوان یک اختلال شخصیت

تفکر ، گفتار و اختلالات عاطفی در اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی به عنوان یک بیماری روانی علائم بسیاری را در بر می گیرد که در اثر آسیب های آلی ایجاد نمی شوند. هوش نیز رنج نمی برد. اصلی ترین اختلال فکر ، هذیان است. هذیان معمولاً دارای محتوای خاصی است ، در اطراف یک موضوع خاص متمرکز شده است. به نظر بیمار می رسد که توسط برخی نیروها تحت تعقیب یا کنترل است. ایده های گناهکاری ، بیماری ، بزرگی شخصی ، یا بالعکس ، بی اهمیت بودن و آسیب پذیری مکرر است. هرچه پیشرفت بیماری بیشتر باشد ، بیمار به عقاید خود اطمینان بیشتری می یابد.

اختلالات تفکر همچنین شامل احساس انتقال افکار به افراد دیگر ، قرار دادن افکار دیگران در ذهن توسط برخی نیروها از خارج است. روند عمومی تحریف شده است ، بیمار نمی تواند چیز اصلی را جدا کند و به طور مداوم به علائم ناچیز می چسبد. استدلال ذکر شده است - استدلال طولانی ادعایی به دلایل ناچیز. افراد برای بیماران اسکیزوفرنی مبهم هستند ، زیرا قضاوت آنها به طور همزمان در چند جهت انجام می شود. هدفمند بودن تفکر نیز آسیب می بیند ، که آن را بی ثمر می کند.

در اسکیزوفرنی ، اختلالات گفتاری وجود دارد. واژه نامه بیماران با استفاده از فرم های واژه ای که به طور مستقل اختراع شده اند ، عجیب و غریب می شود. گفتار بی بیان است ، بیمار تقریباً لحن را تغییر نمی دهد ، حالات صورت او ضعیف است. تمایل به قافیه زدن جملات وجود دارد. اختلالات عاطفی در اسکیزوفرنی بسیار مشخص است ، اول از همه ، این فقر احساسات و سردی است. بیمار دور از ذهن به نظر می رسد و در مقابل تحریک واکنش ضعیفی نشان می دهد. از طرف دیگر ، پاسخ عاطفی به محرک های مرتبط با موضوع وهم می تواند بسیار اغراق آمیز باشد.

اختلالات شخصیتی و حرکتی

در میان اختلالات شخصیت ، اوتیسم و تغییر در حوزه نیازهای انگیزشی ذکر شده است. اوتیسم با از بین رفتن جهت گیری اجتماعی مشخص می شود. بیمار به دنبال ارتباط نیست ، با ارزیابی افراد دیگر در رفتار خود هدایت نمی شود. دایره علایق باریک شده است ، هیچ چیز فعالیتی را تحریک نمی کند ، همه چیزهایی که قبلا جالب بودند معنای خود را از دست می دهند. هیچ تمایلی برای انجام هر کاری وجود ندارد ، اگرچه از نظر تئوری بیمار روش لازم را می داند. دلبستگی عاطفی به عزیزان از بین می رود. فقط لحظات مربوط به محتوای هذیان می تواند انگیزه عمل را ایجاد کند.

نوعی اسکیزوفرنی وجود دارد که در آن اختلالات حرکتی نیز مشاهده می شود. بیمار ممکن است دچار بی حسی یا هیجان حرکتی شدید شود. او با داشتن ژست عجیب و غریب و حتی به ظاهر ناراحت کننده ، به طور قطع نمی خواهد از لک و لختگی خارج شود. بیمار وقتی هیجان زده است سریع حرکت می کند ، جیغ می کشد و می تواند به هر کسی آسیب برساند.

توصیه شده: