یک شخص در دنیایی بسیار پر سر و صدا ، سیار و متحرک زندگی می کند. هر روز در زندگی یک فرد اتفاقات زیادی می افتد ، هم اتفاقات مثبتی که باعث شادی او می شود و هم اتفاقات منفی ، باعث تحریک و استرس می شود.
در دنیای تحریکات ، مسیر هماهنگی و درک متقابل بسته و غیرقابل دسترسی است ، به این معنی که فرصتهای مختلفی برای موقعیتهای منفی بوجود می آیند. آنها اغلب در سطح فیزیولوژیک آشکار می شوند. در این حالت بیمار از سرماخوردگی های مختلف و بیماری های دیگری رنج می برد که علل آن واکنش معمول بدن در برابر نوعی تحریک خارجی است. به عنوان مثال ، مردی بدون کاپشن و کفش سبک ، البته نیم ساعت در هوای سرد زمستان ، بیرون رفت و سرانجام به ذات الریه گرفتار شد. اما چگونه این تحریک در سطح روانشناختی بوجود می آید؟
تحریک یک حالت ذهنی در شخص است که هر محرکی او را به حالت عصبانی یا عصبی سوق دهد. در این حالت ، فرد می تواند جیغ بزند ، اقدامات ناشایست انجام دهد. تحریک به دو شکل است. یک فرم نادر مشخصه هر فرد است. نوعی تحریک کننده وجود داشت که فرد را برای مدتی خاص عصبانی می کرد و سپس او دوباره به حالت عادی بازگشت. اما گاهی اوقات تحریک حتی وقتی به خودی خود تحریکی وجود نداشته باشد ایجاد می شود. چرا؟ این فقط دو دلیل دارد.
دلیل اول رفتار انسانهای بی فرهنگ است. او تحصیل نکرده یا بی ادب ، بی ادب ، تحصیل کرده ضعیف است ، او می تواند توسط هر کس در اطراف خود در درک "محرک" تحریک شود ، حتی اگر این "محرک" به هیچ وجه بر او تأثیر نگذارد. چنین شخصی ممکن است ساکت باشد ، یا ممکن است با صدای بلند سر و صدا داشته باشد.
دلیل دوم با بروز برخی از بیماریهای روانی جدی همراه است که کنار آمدن با آن بدون کمک روانپزشک برای شخص دشوار است.
اما تحریک به خودی خود تنها با آرامش قابل درمان است. یک فرد عادی برای خلاص شدن از تحریک به سه دقیقه زمان برای درک آرام و عادی شرایط نیاز دارد. باید به یک فرد بی فرهنگ فرهنگ رفتاری آموزش داده شود و رویکرد مشترکی برای برقراری ارتباط با چنین شخصی پیدا کند.
