با داشتن بسیاری از دوستان و اقوام ، فرد هنوز هم می تواند احساس تنهایی کند ، زیرا تنهایی یک موقعیت اجتماعی نیست ، بلکه نگرش فرد است. بسیاری از افراد دائماً در اطراف هر یک از ما هستند ، اما باز هم گاهی اوقات فکر تنهایی به وجود می آید. بعید است شخصی روی زمین باشد که حداقل یک بار در زندگی خود این احساس را تجربه نکرده باشد ، که می تواند با خیال راحت با کوه یخی در اقیانوس همراه باشد.
تنهایی به مسئله ابدی روابط بین افراد اشاره دارد. ترس از تنهایی می تواند ناشی از تجربه بعد از قطع دردناک یک رابطه طولانی مدت باشد. در این حالت ، احساس تنهایی با ترس از تجربه دوباره درد از دست دادن و رنج همراه است. افراد دیگر به دلیل نداشتن فرد مناسبی که بتوانند شادی و غم خود را با آنها تقسیم کنند تنها می مانند ، گرچه همیشه در جستجوی همسر روح هستند. آرزو و غم و اندوه مداوم به این دلیل که هیچ دوستی با آنها وجود ندارد تجربیات ذاتی افراد تنهاست … به اندازه کافی عجیب ، دلیل این امر در این واقعیت است که همه افراد اطراف شما اعتماد به نفس ایجاد نمی کنند ، هیچ کس تمایلی به بحث در مورد مشکلات خود و "گریه کردن در جلیقه" ندارد. زیرا آنها فقط آشنایان یا دوستان هستند ، اما هیچ دوست وفاداری وجود ندارد که بتوانید در مواقع سخت برای کمک به او رجوع کنید. بیشتر اوقات ، افراد مسن احساس تنهایی می کنند ، زیرا کودکان از مدتها قبل بزرگ شده اند ، آنها زندگی خود را دارند و بیشتر آنها دوستانشان قبلاً درگذشته اند. و سپس تنها راه خروج همسر یا همسری است که سالها در این کشور حضور داشته است. هر شخص به شیوه خود احساس تنهایی می کند ؛ افرادی که به نظر می رسد از نظر داخلی و خارجی قوی هستند را می توان در یک گروه جداگانه تفکیک کرد. مردم برای مشاوره به آنها مراجعه می کنند ، از آنها کمک و پشتیبانی می خواهند و این مسئله است. بسیاری نمی خواهند بفهمند ، یا به راحتی نمی فهمند ، هنگامی که به یک فرد قوی می آیند تا "جلیقه خود را گریه کنند" ، که او از آهن ساخته نشده است و همچنین مانند دیگران از تنهایی رنج می برد ، و همچنین می خواهد دریافت کند کمک و احساس حمایت کنید. اگر حداقل یک بار فرد احساس تنهایی کند ، به چه دلایلی اصلاً مهم نیست ، او بطور خودکار ترس از مشکلات جدید را شروع می کند. که شما را به تصمیم گیری اشتباه سوق می دهد ، و کاملاً خود را در مشکلات خود غرق می کنید ، و به دنبال چیزی می گردید که برای یک زندگی عادی و کامل از دست رفته است. در نتیجه ، این منجر به از خودبیگانگی می شود ، فرد به خود "انتقام" می زند ، و با رفتار خود نشان می دهد كه تنهاست و به او علاقه دارد. روانشناسان توصیه می كنند توجه خود را به افكار تنهایی متمرکز نکنید ، بلکه با مثبت سازگار شوید ، خودتان را باور کنید که او بزودی در کنار فردی ظاهر می شود که می تواند درک کند و در مواقع سخت از او پشتیبانی کند.
