امتیاز را دشمن قسم خورده قانون می دانند. این نظر به نویسنده مشهور اتریشی قرن نوزدهم M. Ebner-Eschenbach نسبت داده شده است. به دلایل ناشناخته ، این گفته توسط بسیاری به عنوان یک ادعا تصور می شود ، که در واقع اثبات نشده و به طور کامل مطالعه نشده است.
پیش فرض قانون ، قواعد و ضوابط رفتاری تثبیت شده لازم الاجرا است که برای عملکرد مطلوب یک جامعه متمدن ضروری است و لازم الاجرا است. این مفهوم کاملاً پیچیده ، مبهم و چند معنا دارد. از یک سو ، قانون مدنی فایده ای را برای کل جامعه به همراه دارد ، اما در برخی موارد می تواند حقوق هر فردی را محدود کند. انطباق با این قوانین تحت رهبری دقیق دولت است.
به نوبه خود ، این امتیاز تعیین کمی متفاوت است. امتیاز به حقی متعلق به افراد ، طبقات یا گروه ها اطلاق می شود. به عبارت دیگر ، این حقی است که در دسترس همه نیست.
معنای این دو مفهوم بسیار گویاست. در حقیقت ، حق و امتیاز به معنای آزادی عمل است. اختلافات بین آنها فقط در این واقعیت است که حق ملزم به عمل است و این امتیاز به معنای مزایای خاصی است که در نتیجه آن می توان حقوق افراد دیگر را نقض کرد. به همین دلیل است که امتیاز را دشمن قانون می نامند.
