در اسکیزوفرنی ، مانند سایر اختلالات روانی ، ایجاد ثبات در فرد بیمار بسیار مهم است. از آنجا که این بیماری در حال حاضر صعب العلاج در نظر گرفته می شود و ناگزیر منجر به تغییر شکل شخصیت می شود ، حفظ بهبودی ، کاهش تعداد عودها از اهمیت بالایی برخوردار است.
برای اسکیزوفرنی ، تغییر در "شکافهای نوری" و تشدیدها معمول است. هنگامی که بیماری تازه در حال رشد است ، ممکن است لحظات عود خیلی روشن نباشد ، باعث اضطراب کافی در فرد نمی شود. با این حال ، با گذشت زمان ، این مسئله آشکار می شود و به طور مداوم تشدید هایی منجر به عواقب جدی می شود. اگر سعی در اصلاح شرایط ندارید ، اسکیزوفرنی را درمان نکنید ، اگر حتی در ابتدا علائم مشکوک را نادیده گرفتید ، می توانید وخیم شدن سریع وضعیت را تحریک کنید.
چرا تشدید مداوم اسکیزوفرنی خطرناک است؟
هرچه بیشتر فرد دچار حالت روان پریشی شود ، تغییرات سریعتر شخصیت شروع به جمع شدن می کند. پیشرفت سریع منجر به وخامت محسوس در زندگی می شود ، سلامتی جسم را تهدید می کند و می تواند کشنده باشد اگر در یک لحظه بیمار ، که قادر به کنار آمدن با هر آنچه اتفاق می افتد ، تصمیم به خودکشی نگیرد.
عودهای منظم منجر به بستری مکرر در بیمارستان می شود. از یک طرف ، حضور در بیمارستان می تواند به بهبودی طولانی مدت بیمار کمک کند. از طرف دیگر ، ماندن مداوم در داخل دیوارهای بیمارستان به نفع حال روانی فرد نیست. علاوه بر این ، با بستری مکرر در بیمارستان ، از جمله موارد اجباری ، هزینه های مالی نیز می تواند افزایش یابد.
وقتی فرد مبتلا به اسکیزوفرنی به طور مرتب با تشدیدهایی روبرو می شود ، بیشتر در خودش بسته می شود. اضطراب دردناک ، ترس غیرمنطقی ، اضطراب مداوم ، افکار منفی و وسواس قویتر می شوند و وضعیت کلی سلامتی را بدتر می کنند. اغلب ، تشدید مکرر دلایل ایجاد افسردگی شدید در اسکیزوفرنی است. جدا شدن از دنیا و دیگران منجر به تنهایی می شود و حتی بیشتر بیماری را تغذیه می کند.
همچنین ، جنبه های منفی عودهای منظم شامل موارد زیر است:
- مشکل در دستیابی به بهبودی کامل ؛
- کوتاه کردن زمان "شکافهای نوری" ؛
- مشکلات در طول دوره بهبودی
- از دست دادن سریعتر مهارت ها ، توانایی ها ، توانایی ها ؛
- کاهش شدید عزت نفس و تسلط افکار خودکشی در ذهن بیمار ؛
- تمایل به صدمه زدن به خود (آگاهانه آسیب رساندن به خود).
آنچه می تواند تشدیدهای مکرر را تحریک کند
دلایلی که وضعیت سلامتی بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی به سرعت رو به زوال است اغلب موارد زیر است:
- امتناع از درمان ؛
- تنظیم مستقل دوز داروها یا حذف کامل آنها (امتناع از مصرف) ؛
- فعالیت بدنی بیش از حد یا ، برعکس ، یک سبک زندگی بی احساس و منفعل ؛
- مستی از انواع مختلف
- استفاده از مواد روانگردان ، الکل ، محرک های مختلف سیستم عصبی ؛
- بیماری های جسمی ، مواردی وجود دارد که حتی یک سرماخوردگی ساده می تواند بیماری روانی را تشدید کند.
- نقل مکان به کشور دیگر ، تغییر آب و هوا و مناطق زمانی.
- تغییرات ناگهانی در زندگی روزمره ، رد برنامه عادی روزمره ؛
- استرس ، پریشانی عاطفی شدید ، استرس طولانی مدت عصبی / روانی-عاطفی.
- گرم شدن بیش از حد یا هیپوترمی.
علائم عود قریب الوقوع بیماری
به عنوان یک قاعده ، علائم در شروع بیماری ، با توسعه آسیب شناسی و در یک بیماری اسکیزوفرنی تنبل ، یکسان به نظر می رسند. با این حال ، شدت آنها می تواند به تدریج پیشرفت کند ، افزایش یابد.
تغییر در برنامه روزانه علامت شایع عود قریب الوقوع است.ممکن است فرد بدخواب شود و سپس به طور کامل با بی خوابی روبرو شود. احساسات چشایی تغییر می کند ، گرسنگی احساس نمی شود ، یا برعکس ، اشتهای بی قید و بند ظاهر می شود.
قبل از تشدید ، بیمار ممکن است بسیار بی روح ، آشفته ، بیش از حد مضطرب و بی قرار شود. با این حال ، مواردی وجود دارد که اسکیزوفرنی نیز با تجزیه کامل ، خواب آلودگی مداوم ، بی علاقگی ، افکار افسردگی بیش از حد ابراز شده و استدلال در مورد مرگ قریب الوقوع (مستقل از خود بیمار یا با خودکشی حاصل می شود) خود را نشان می دهد. هر گونه تغییر شدید در رفتار و روابط با جهان ، افراد دیگر باید هشدار داده شوند ، زیرا این نیز می تواند نشانه نزدیک شدن روان پریشی در اسکیزوفرنی باشد.
همچنین ، چنین لحظاتی می تواند عود بعدی را ایجاد کند:
- عجیب - در آستانه هذیان - استدلال ، ایده ها ، داستان ها ؛
- مشکلات در فرمول بندی افکار ، مشکلات نوشتن (از دست دادن حروف ، تغییر در پایان ، از دست دادن کلمات در یک جمله و غیره) ؛
- تغییر در زمینه احساسی ؛
- مشکلات در انجام فعالیتها و وظایف روزمره ، مشکلات در محل کار یا مدرسه ، عدم توانایی در تمرکز ، تمرکز ، توجه.
غالباً ، وقتی تشدید بیماری نزدیک می شود ، اسکیزوفرنیک ها به سختی از ادامه درمان بیماری خود امتناع می کنند ، دارو مصرف نمی کنند و به پزشک معالج خود مراجعه نمی کنند. به تدریج بیمار ممکن است خشن ، پرخاشگر ، تحریک پذیر و عصبانی شود.
