دانشمندانی که تکامل انسان را مطالعه می کنند ، استدلال می کنند که لبخند اصلی یک حرکت تسلیم ، فروتنی و امتیاز است. در زمان ما ، لبخند مجموعه بسیار پیچیده تری از سیگنال ها و احساسات را بیان می کند. لبخندها 9 نوع هستند.
لبخند بالا این لبخندی است که در آن فقط دندان های بالایی دیده می شود. اعتقاد بر این است که لبخندی دوستانه است که به صورت غیرارادی رخ می دهد. اغلب این نوع لبخند را می توان هنگام ملاقات با افراد نزدیک ، دوستان ، هنگام برقراری ارتباط بین مادر و کودک مشاهده کرد.
لبخند خجالتی این لبخند بسیار شبیه لبخند فوقانی است اما اگر خوب نگاه کنید لب پایین گزیده شده را می بینید. ویژگی بارز دیگر این لبخند ، اندکی پایین آمدن سر است. اغلب چنین لبخندی را می توان در کودکی یافت که با نگاه غریبه ای روبرو می شود.
لبخند ساختگی چنین لبخندی را می توان در عکسهای جلسات رسمی ، در رویدادهای خسته کننده مشاهده کرد. لبخند شبیه لبخند بالا است ، اما هیچ چروکی در نزدیکی چشم ایجاد نمی شود.
لبخند گشاد. این لبخند در یک لحظه سرگرم کننده رخ می دهد: لحظه خنده دار ، قلقلک ، حکایت خنده دار ، شادی. با یک لبخند گشاد ، هر دو ردیف دندان قابل مشاهده است ، اما بیشتر اوقات افراد سعی می کنند با پوشاندن دندان های پایین لبخند خود را کنترل کنند.
لبخندی تنگ. اگر فردی گوشه های لب خود را دراز کند ، کمی دندان های فشرده نشان دهد ، پس این یک لبخند اجباری است. اغلب چنین لبخندی لحظه ای ترس و پرخاشگری را همراهی می کند.
لبخندی بازیگوشانه. لب های کاملاً کشیده ، گوشه های لب های بلند ، اما دندان های پنهان نشانه لبخند بازیگوش است. چنین لبخندی را می توان در افرادی شنید که به یک داستان جالب گوش می دهند و انتظار یک شوخی را دارند.
یک لبخند ساده اینگونه لبخند می زنند که مردم خاطرات خوش زندگی خود را به یاد می آورند. لب ها کشیده می شوند ، گوشه های لب ها بلند می شوند ، اما باز نیستند.
لبخند کج. لبخند یک لبخند ساده به نظر می رسد اما گوشه های لب پایین کشیده می شود. چنین لبخندی کمی ترسناک به نظر می رسد ، اما اغلب اوقات فقط بیانگر عدم تایید است.
لبخندی شکنجه شده. این لبخند غالباً برای نشان دادن نامناسب بودن شوخی یا رفتار او به شخص دیگر استفاده می شود. این لبخند با لب های کمی فشرده ، کشیده و گوشه های برجسته لب ظاهر می شود.
