در نوجوانی ، پسر از مادرش دور می شود و به شدت نسبت به مظهر ترحم نسبت به شخص خودش واکنش نشان می دهد. این مکانیزم برای دستیابی به نتیجه ، پیشروی و عدم عقب نشینی در اولین آزمایش لازم است. ترحم آرامش بخش است ، اما بسیاری از زنان همچنان به استفاده از آن ادامه می دهند.
مظاهر عشق می تواند متفاوت باشد. کسی می داند چگونه در مورد احساسات صحبت کند ، کسی همه چیز را با اعمال بیان می کند ، اما افرادی هستند که نشان دادن احساسات برای آنها بسیار دشوار است. و اغلب آنها فقط با دلسوزی برای کسی می توانند این کار را انجام دهند. این تمایل به استقلال کمتر مرد نیست ، این فرصتی آسان برای گفتن محبت به اوست. اما فقط این می تواند آسیب بزرگی به روان جنسیت قوی وارد کند.
ترحم مانند زهر است
اگر یک بار برای شخصی دلسوز شوید ، اتفاق بدی رخ نمی دهد. اما اگر مرتباً این کار را انجام دهید ، تغییرات جهانی خواهد بود. به عنوان مثال ، یک مرد از کار خسته و ناراضی به خانه می آید ، او پروژه را در سطح مناسب به اتمام نرساند. زنی با او ملاقات می کند ، گوش می دهد و پشیمان می شود. او تأکید می کند که چقدر او ناراضی است و تعداد زیادی خواسته از او وجود دارد.
در ابتدا ، این مرد احساس می کرد که چیزی باید تکمیل ، تصفیه و اصلاح شود. او فهمید که روزهای بعدی را صرف تغییرات خواهد کرد. بعد از صحبت های زن ، تمایل او برای بهبود چیزی از بین می رود. ترحم این احساس را ایجاد کرده است که همه چیز خوب است و چرا باید چیزی را تغییر داد؟
در نتیجه چه اتفاقی می افتد؟ در ابتدا هیچ چیز ، مرد به سادگی خود را درست تر می داند و برای تحقق کمتر تلاش می کند. اما بعداً معلوم می شود که همکاران وی که در زمینه کاستی های این پروژه ها کار می کردند ، ارتقا یافته ، شغل معتبرتری پیدا می کنند و تغییری در زندگی وی ایجاد نمی شود. ترحم متوقف می شود ، اشتیاق به تحقق رسیدن را از شما می گیرد. و نه در دوزهای کم درد می گیرد ، بلکه به طور منظم ، مانند یک سم ، جمع می شود ، و سپس یک شب کار می کند ، آگاهی از آنچه اتفاق افتاده وجود دارد. اما ممکن است تغییر چیزی دشوار باشد ، زیرا تنبلی و احساس درستی فرد از قبل شکل گرفته است.
ایمان و ترحم
رحم کردن یک مرد ، زن اراده پیروزی را از او می گیرد. او را از مبارزه برای مکان بهتر خارج می کند. هم همسر و هم مادر می توانند این کار را انجام دهند. مردان به طرق مختلفی واکنش نشان می دهند ، در ابتدا حتی ممکن است رفتار پرخاشگرانه ای داشته باشد اما پس از آن عادت خواهد کرد. اما آیا واقعاً لازم است؟
ترحم می تواند با مظاهر دیگری جایگزین شود. شما باید او را تشویق کنید ، به او ایمان داشته باشید ، و این فقط قدرت ادامه حرکت را می دهد. با احتیاط او را محاصره کنید ، شرایط زندگی را فراهم کنید ، اما هر بار بگویید که می تواند کارهای بیشتری انجام دهد ، قطعاً موفق خواهد شد. به او کمک کنید تا برای چیزی تلاش کند ، به او قدرت یادگیری و پیشرفت را بدهید. اگر اوقات فراغت خود را صرف تماشای تلویزیون و کتاب خواندن نمی کند ، سرزنش نکنید. برعکس ، به افتخارات خود شروع کنید و او سعی خواهد کرد به چیز دیگری دست یابد.
