برخی ترحم را احساسی مثبت می دانند ، در حالی که دیگران آن را منفی می دانند. بیشتر اوقات ، ترحم به هیچ وجه به اصلاح وضعیت منفی کمک نمی کند یا فقط آن را بدتر می کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
شخصی که به شخص بدبختی که در یک شرایط دشوار قرار گرفته است ، یک دوست ترحم کند ، مهربان و بخشنده محسوب می شود. مورد ترحم احساس حمایت می شود و با هم و بدون تلاش برای تغییر چیزی شروع به شکایت از سرنوشت شیطانی می کنند. ترحم ، در بعضی موارد ، احساسی کاملاً بی فایده است ؛ روحیه افرادی را که واقعاً می خواهند به یک شخص کمک کنند ، خراب می کند. احساس ترحم نسبت به خود خطر کمتری ندارد.
گام 2
یک فرد شروع به سرزنش دیگران و شرایط ناشی از شکست های خود می کند ، بدون اینکه به گناه خود فکر کند ، برای خود متاسف می شود. برای یافتن راه حل برای مسئله و اصلاح وضعیت ، به احساسات مثبت نیاز دارید. از طرف دیگر ترحم احساسی منفی است ، زیرا از تمرکز و تغییر چیزی در فرد جلوگیری می کند.
مرحله 3
علاوه بر این ، چنین واکنشی از سوی افراد اطراف وی شخص را بسیار تحقیر می کند. تقریباً هیچ کس نمی خواهد با اعمال ، رفتار یا گفتگوی خود ترحم ایجاد کند.
مرحله 4
افراد ضعیفی که می خواهند راه حل مشکلات خود را بر روی شانه دیگران قرار دهند ، دائماً از دوستان و خانواده خوش شانس شکایت می کنند. برای چنین افرادی ترحم بهانه ای است برای نفرین سرنوشت ناراضی یا افراد دیگر.
مرحله 5
دلسوزی برای شخصی بسیار آسان تر از کمک واقعی او است. برای اینکه یک روحیه از قبل افسرده شده یک فرد را تشدید نکنید ، لازم نیست که پشیمان شوید ، بلکه احساس همدردی می کنید. در نگاه اول ، اینها مترادف هستند ، اما در واقع ، این احساسات متفاوت است.
مرحله 6
شخصی که با غم و اندوه شخص دیگر همدرد باشد ، ترحم منفعلانه ای را احساس نمی کند ، اما صحبت خود را می فهمد و آماده کمک به او یا پیشنهاد برنامه ای برای برون رفت از یک شرایط دشوار است. یک دوست خوب به شکایت رضایت نمی دهد ، اما سعی می کند فرد را آرام کند و او نیز آرام خواهد ماند.
مرحله 7
بنابراین ، ترحم نمی تواند از یک عزیز واقعاً ناشی شود. افراد نزدیک ، وقت خود را صرف احساسات بی حاصل نخواهند کرد. برعکس ، آشنایان یا دوستان عادی ، شخص را ترحم می کنند ، مخفیانه خوشحال می شوند که این بدبختی برای آنها رخ نداده است.
مرحله 8
بدترین شکل این احساس ترحم به خود است. اگر شخصی خودش نمی خواهد به اشتباهات خود اعتراف کند ، هیچ کس به او کمک نمی کند.