وقتی اوقات سخت است ، بسیاری از مردم در ایمان و نماز به دنبال محافظت و کمک هستند. البته از دیدگاه علم ، قدرت نماز با هیچ چیز اثبات نشده است ، اما بسیاری از معتقدین به تأثیر آن شک ندارند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
از دیدگاه بیوریتولوژی و نظریه ارتعاشات صوتی هنگام خواندن دعا ، ارتعاشات صوتی حاصل از کلمات نماز با ارتعاشات بیوریتم بدن انسان همزمان می شود. خواندن یک دعا به هماهنگی اختلالات بیوریتم کمک می کند. بنابراین ، دعا می تواند افکار مثبت را بهبود بخشد ، آرام کند و تنظیم کند. علاوه بر این ، برای یک مeverمن ، واقعیت ارتباط با خدا از طریق نماز روحیه ای خاص و معنوی ایجاد می کند.
گام 2
نماز متفاوت است. در نمازهای کلاسیک ، شخص درخواست انتقال فضل های "مشترک" را دارد ، در نماز خاص او یک چیز را می خواهد. معنای دعاهای خاص نه تنها در ایجاد بیوریتم های درمانی بلکه در نوع خاصی از خودهیپنوتیزم ، ایجاد برنامه خاص خود است که ضمیر ناخودآگاه را برای رسیدن به یک هدف خاص هدایت می کند. در نتیجه چنین دعایی ، رفتار م belمن بر این اساس تغییر می کند ، برای رسیدن به یک نتیجه خاص ، نگرشی ایجاد می شود.
مرحله 3
طبق بسیاری از آیین های مذهبی ، بسیاری از دعاها نیاز به رعایت برخی آیین ها ، دستکاری های دقیقاً مشخص دارند. این اقدامات برای تقویت ایمان یک فرد متدین طراحی شده است که با رعایت اجباری تمام اعمال تجویز شده ، دستیابی به نتیجه تسریع می شود. به عبارت دیگر ، دستکاری های تجویز شده ، تأثیر نگرشی را که نماز به ضمیر ناخودآگاه انسان وارد می کند ، افزایش می دهند.
مرحله 4
از نظر روانشناختی ، نماز کمک می کند تا با احساس تنهایی کنار بیایید ، به شما اجازه می دهد حضور خدا را در زندگی یک مومن فراموش نکنید. دعای تشکر به ما کمک می کند تا فقط چیزهای خوب از همه چیز اطرافمان را ببینیم ، یک چشم انداز خوش بینانه از زندگی ایجاد کنیم و از افسردگی عبور کنیم. مکالمه با خدا در مورد مشکلات او مومن را مجبور می کند ابتدا خودش آنها را مرتب کند و با وجود آنها کنار بیاید. از این گذشته ، انکار مشکلات موجود ، به عنوان روشی برای مقابله با آنها ، فقط شخص را از راه حل خود دور می کند.
مرحله 5
در هنگام نماز ، مiمن بر خدا نازل می شود ، شخصیت او همانطور که هست در برابر او ظاهر می شود. بدون اینکه بخواهید تظاهر کنید ، بدون اینکه بخواهید ظاهری بهتر از آنچه هستید را نشان دهید ، حقه بازی ها را دور بریزید و خود را نشان دهید در این حالت ، فرد دعا کننده می تواند خودش باشد ، سعی کند مشکلات روانی درونی او را درک کند ، چشم اندازهای رشد شخصی و معنوی را کشف کند.
مرحله 6
برای مسیحیان ارتدکس ، نماز یک آنالوگ مراقبه است ، یک حالت تمرکز روی یک چیز است. سنت جان کلیماکوس توصیه می کند: یک دعا انتخاب کنید ، در برابر خدا بایستید ، از مکان خود و آنچه انجام می دهید آگاه باشید و شروع به خواندن دقیق کلمات دعا کنید. به محض پرسه زدن از افکار ، با آخرین کلماتی که با دقت می خوانید دعا کنید. مهم نیست که چند بار باید نماز را بخوانید: سه بار ، ده ، بیست یا پنجاه. سعی کنید روی کلمات تمرکز کنید تا نماز خود را هوشیارانه ، جدی و با احترام بخوانید. یعنی به گونه ای که تمام هوشیاری ، تمام روح و تمام توجه شما را به دعا برسانید.
