اخیراً ، مردم به طور فزاینده ای متوجه می شوند که تنگی عاطفه یک مشکل جدی است. آنها ارتباط عادی با مردم را متوقف می کنند و تجربیات عاطفی طبیعی را بیان می کنند. تعدادی از مشکلات از این رو است: احساس درونی ناخوشایند از خود ، عدم اعتماد به توانایی های آنها ، مشکلات در برقراری ارتباط با مردم و در نتیجه ، تنهایی اجباری. به احتمال زیاد ، دلیل آن در نوع شخصیت مادرزادی و ویژگی های شخصیت نهفته است ، یا این یک ویژگی اکتسابی است. برای افرادی که می خواهند آزاد شوند و به افرادی با اعتماد به نفس تبدیل شوند چه باید کرد؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
ابتدا تصمیم بگیرید که چه چیزی را می خواهید در خود تغییر دهید و منابع مشکلات را دریابید. به عنوان مثال ، این س yourselfال را از خود بپرسید: آیا همیشه با افراد ناآشنا آزادانه ارتباط برقرار می کنید؟ احتمالاً نه در صورت تعیین انگیزه های واقعی این علت ، کنار آمدن با این وضعیت نیز ممکن است. دلایل زیادی برای ترس وجود دارد: ظهور مشکل در انتخاب یک موضوع مناسب برای مکالمه ، ترس از ظاهر خنده دار یا احمقانه ، یک واژگان کوچک ، عقاید ظاهری و غیره. فقط وقتی مشکل را عینی می فهمید ، می توانید راه هایی برای رفع آن پیدا کنید.
گام 2
برای اینکه فرد آرامش پیدا کند و جامعه پذیری بیشتری پیدا کند ، باید به تدریج بر مهارت برقراری ارتباط با افراد اطراف خود تسلط داشته باشید: چه کلامی و چه بصری: حالات صورت ، حرکات و زبان بدن. سعی کنید گفتارتان احساسی ، هیجان انگیز و آرام باشد. این نشانه ای از بازخورد برای صحبت کننده خواهد بود و برای او جالب تر خواهد بود که با شما ارتباط برقرار کند. به یاد داشته باشید: چشم ها آینه روح هستند! هنگام صحبت ، آنها را به زمین پایین نیاورید ، بلکه به چشمان افراد نگاه کنید و حالت قیافه زیبایی داشته باشید. اگر در این کار مهارت ندارید ، پس ارزش دارد که با انعکاس خود جلوی آینه تمرین کنید. و تا حد امکان با آموزش و پرورش این مهارتهای ارتباطی صحبت کنید. این روش قطعاً به شما کمک می کند تا شل شوید.
