بیرون آمدن از یک بحث به معنای متوقف کردن بحثی است که فراتر از اصول اخلاقی مدیریت تعارض است. یک خروج بدون درد از یک بحث نماد عزت و احترام مخالفان نسبت به یکدیگر است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
منطقی است که با کسانی که شخصی نمی شوند بحث کنند ، سعی نمی کنند به نقاط "دردناک" خود حمله کنند ، از یک اتهام به اتهام دیگر نمی پرند. اگر حداقل یکی از این اصول نقض شد ، سعی کنید به سخنان طرف مقابل خود توجه کنید و مسئولیت توهین های بیان شده را به شما یادآوری کنید. در بیشتر موارد ، این یک اثر "هوشیارانه" دارد ، و بحث به جایی نمی رسد.
گام 2
اگر حریف شما را تحقیر توهین شخصی می کند ، تسلیم نشوید ، بلکه سعی کنید گفتگو را تمام کنید. به خصوص وقتی احساس می کنید خونسردی شما از کنترل خارج می شود. این می تواند تغییر در روشن سازی سازنده روابط به "سوگند در بازار" را تحریک کند. مکالمه را با بیان اینکه نمی خواهید مکالمه را با آن لحن انجام دهید ، پایان دهید. به عنوان آخرین چاره ، پیشنهاد کنید بعد از اینکه هر دوی شما آرام شد و به نکات خاصی فکر کردید ، مکالمه را ادامه دهید.
مرحله 3
اگر مشاجره واقعاً با خودتان است ، بهتر است آن را بپذیرید و از مشاجره دست بردارید. در این حالت ادامه کار خطر بزرگی برای شهرت شماست. با این حال ، برای پایان دادن به درگیری با وقار ، فقط اعتراف به اشتباه بودن شما کافی نیست: شما باید عذرخواهی کنید. اگر دلیل خوبی دارید که فکر کنید مقصر حریف شماست ، از او دعوت کنید تا گناه خود را بپذیرد و به مشاجره پایان دهد. در همان زمان ، با استدلال متوسل شوید و صدایتان را بلند نکنید. به هیچ وجه از شکست او ناراحت نشوید ، احترام بگذارید و از معیارهای اخلاقی ابتدایی پیروی کنید.
مرحله 4
در زندگی خانوادگی ، بحث و جدال کمتر اتفاق می افتد ، بنابراین بیاموزید که سازش کنید. "میانگین طلایی" ضرر نیست ، بلکه نگاهی اجمالی به عقل سلیم در نبرد احساسی عزیزان است. از ارائه مصالحه نترسید و با آنها موافقت کنید ، زیرا آنها تقریباً همیشه با حفظ شأن و منزلت هر دو طرف ، به شما اجازه می دهند آتش بس برقرار و اختلافات را پایان دهید.
