کلمه "مسئولیت" این روزها بسیار مشهور است. حتی می تواند در پست های لامپ به عنوان یک نیاز برای یک نامزد بازاریابی شبکه ای دیده شود. این کلمه به معنای ویژگی های شخصیتی در بزرگترین فرهنگ نامه ها ذکر نشده است. با این وجود ، قبل از هر چیز بسیاری از افراد با مسئولیت پذیری کیفیت خاصی از شخصیت را درک می کنند. مسئولیت چیست؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
مسئولیت - توانایی و رضایت فرد برای پرداخت با زمان ، پول ، درجه آزادی خود برای نتیجه یک فعالیت خاص. و در بعضی موارد ، حتی مجازات می شود ، اگرچه قاعدتا خود مجازات اوضاع را اصلاح نمی کند. در این موارد ، مسئولیت به معنای عدالت خاص فرد در رابطه با خودش است: "من لیاقت آن را دارم ، بنابراین مسئول اعمال خود خواهم بود."
گام 2
این کلمه باستانی است ، در بسیاری از زبانها با همان مدل ظاهر شده است و در همه گویش ها با توانایی واکنش ، پاسخ دادن و همچنین مجازات همراه است. در ابتدا ، مجازات کاملا مادی بود ، یعنی یک معنی عملی داشت. به عنوان مثال ، برای قتل ، بهای امروزی برای جبران خسارت مادی و معنوی تعیین شد.
مرحله 3
در زمان ما ، مسئولیت با نیاز و توانایی یک فرد در عمل به قول خود و تصمیم گیری همراه است ، با توجه به وضعیت نه تنها از منافع خود. مسئولیت بیش از توانایی فرد در انطباق با توافق نامه ها ، یعنی واجب بودن است. اما تعهد بخشی جدایی ناپذیر از مسئولیت است.
مسئولیت فقط در مواردی ظاهر می شود که بیش از یک نفر درگیر باشد ، یعنی در خارج از جامعه ، مسئولیت شکل نمی گیرد. حتی در مواردی که شخص با مسئولیت پذیری کاری "برای خودش" یا "برای خدا" انجام می دهد ، کیفیت تحصیل کرده همچنان ضمنی است.
مرحله 4
هر چقدر فرد ارتباط عمیق تری با افراد دیگر داشته باشد ، مسئولیت فرد نیز بیشتر خواهد بود. تجربه روابط مسئولانه برای شکل گیری این کیفیت مهم است. فقط یک شخص واقعاً بازیگر را می توان مسئول خواند. به عنوان مثال ، اگر مرد جوانی ازدواج نكند ، اما با یك خانم زندگی كند و این امر باعث عدم تمایل وی شود ، زیرا وی به عنوان یك فرد مسئولیت پذیر ، بسیار جدی به مسئله ازدواج برخورد می كند ، نمی توان نگرش او را مسئولانه خواند. او ازدواج واقعی را امتحان نکرده است ، و در واقع از همه مزایای ازدواج بهره مند است ، اما نمی خواهد مسئولیت آن را به عهده بگیرد.
مرحله 5
مسئولیت یک ویژگی ضروری یک رهبر است. با این حال ، در زمان ما ، در رابطه با رهبری ، نگرشی تا حدودی ناسالم شکل می گیرد. استدلال می شود که همه باید بخواهند رهبر شوند. این یک دام برای کسانی است که مسئولیت پذیر نیستند و توانایی مدیریت افراد را ندارند. مسئولیت پذیری آنها را مجبور می کند سلامتی خود را در محل کار که به آن تمایل ندارند از دست بدهند. این امر به ویژه برای مردانی که در سنین جوانی دچار حملات قلبی می شوند ، بیشتر به دلیل نگرانی های مربوط به کار خطرناک است.
بنابراین مسئولیت پذیری اجتماعی است و با عمل به اثبات می رسد و میزان آن باید توسط هر فرد متناسب با امکانات تعیین شود.
