بسیاری از افراد کلمه مسئولیت را با چیزی سنگین ، ظالمانه و ناخوشایند مرتبط می دانند. جای تعجب نیست که چنین واژه هایی مانند "بار مسئولیت" ، "بار مسئولیت" وجود دارد. دافعه ، مگر نه؟ و اگر از نظر امکانات به آن نگاه کنید؟
یک مثال گویا. واسیا برای گرفتن وام و سرمایه گذاری در مشاغلی تصمیم گرفت (انتخاب کرد) که طبق پیش بینی هایش به او کمک می کند تا سریع ثروتمند شود. اگر ایده به موفقیت برسد ، واسیا از موفقیت خود خوشحال و افتخار می کند ، از هوش و ذکاوت خود می بالد. اگر اینگونه نباشد ، همه مقصر این امر هستند به جز او: یک بحران ناگهانی ، یک تامین کننده ، یک حسابدار.. این فرار از مسئولیت انتخاب شخص است. پس از همه ، ما باید بپذیریم که او را پیچ خورده اند ، و این بسیار شرم آور است. اینگونه زندگی می کنیم.
انتخاب و مسئولیت همیشه دست به دست هم می دهند. چرا از شوهرتان که کتک می زند از دوستانتان شکایت کنید ، زیرا شما با او زندگی می کنید. چرا از رئیس عجیب و غریب عیب می یابید ، زیرا شما تصمیم می گیرید که برای او کار کنید.
"وقتی آنها اجازه ورود به من را می دهند ، وقتی این کار پایان می یابد ، احساس بدی می کنم ، چه کسی به من کمک می کند تا از این حالت ناخوشایند خارج شوم؟" جستجوی راه حل در دنیای خارج یک ایده گم کننده است. متأسفانه این نگرش نسبت به زندگی شما وضعیت شما را بدتر می کند و راه حلی نخواهد داشت.
شخصی که مسئول آنچه در زندگی اش اتفاق می افتد ، برای انتخاب خود نیست ، چیزی شبیه به این فکر می کند:
- "افکارم مرا عذاب می دهد." اگر فکر می کنید چگونه می تواند شما را آزار دهد؟ شما خودتان را شکنجه می کنید. این انتخاب شماست
- "میلرزم." چه چیزی شما را تکان می دهد؟ چیزی یا کسی مستقیماً با برنامه می آید و تکان می خورد؟ ممکن است با افکار خودتان خود را تکان دهید؟ این انتخاب شماست
"او من را عصبانی کرد و من عصبی شدم." اگر شما نخواهید هیچ کس نمی تواند شما را عصبانی کند. عصبی شدن انتخاب شماست.
- "شرایط من اجازه نمی دهد که به طور عادی زندگی کنم." هر کشوری توسط خود شخص سازمان یافته است ، از هیچ کجا به طور مستقل ظاهر نمی شود. این نیز انتخاب شماست (آسیب شناسی های آلی در نظر گرفته نمی شوند).
فرار از مسئولیت در سخنان شخصی "دیده می شود" که تقصیر هر اتفاقی را که برای او می افتد به گردن کسی و هر چیز می اندازد ، اما نه به خود او.
انتخاب به این کلمه فکر کنید. شما می توانید انتخاب کنید. همانطور که می خواهید زندگی کنید ، صادقانه فراز و نشیب های خود را زندگی کنید. یک تجربه بد نیز یک تجربه است ، بدون دانستن غم و اندوه ، چگونه می توان درک کرد که لذت چیست؟
و اگر اکنون در یک گودال نشسته اید ، این تنها کار دستی شماست. نشستن در آن یک انتخاب است ، بلند شدن و راه رفتن نیز است.
هر کاری که انجام می دهید و به آن فکر می کنید همه تصمیمات خود شماست. هر کاری که انجام ندهید و آنچه درباره آن فکر نمی کنید نیز انتخاب شماست. با تشخیص این مسئله ، شما مسئولیت زندگی خود را بر عهده می گیرید. و سپس تصویر با نور دیگری ظاهر می شود: من خودم در این گودال نشستم ، به این معنی که خودم می توانم از آن بیرون بیایم. یا اینکه تصمیم می گیرم در آن بمانم و همچنان سرتاسر جهان را به دلیل خیس و سرد بودن سرزنش کنم.
