غیرممکن است که همیشه فقط احساسات مثبت و تأیید از دیگران برانگیخته شود. غالباً باید به انتقاد گوش دهید. مهم این است که بتوانید بدون اینکه در معرض پرخاشگری و عصبانیت قرار بگیرید ، یا به عکس ، در معرض خود غرق شدن و تنزل خود قرار بگیرید ، به درستی واکنش نشان دهید.
انتقاد می تواند سازنده یا مخرب باشد. اگر هدف اول از بین بردن کاستی ها و بهبود نتایج است ، مورد دوم به سادگی راهی برای تخلیه احساسات منفی و ادعاهای شما نسبت به هدف انتقاد است. شما می توانید از نظرات سازنده برای توسعه و تغییر به سمت بهتر بهره مند شوید ، اما باید فاصله بگیرید و از منتقدی که سعی می کند از این طریق احساسات منفی خود را براندازد ، دوری کنید.
برای تعیین اینکه منتقد می خواهد به چه چیزی برسد ، کافی است از او بخواهید ادعاهای خود را جمع بندی کند و در مورد چگونگی برون رفت از این وضعیت توصیه های عملی ارائه دهد. شاید او واقعاً توصیه خوبی برای گوش دادن به آن داشته باشد. علاوه بر این ، چنین واکنشی به انتقاد (پاسخی آرام با روحیه "بسیار خوب. آیا شما درست می گویید. چه چیزی را توصیه می کنید؟") ، به جای یک مسابقه طوفانی ، باعث شکستن الگو از طرف گفتگو می شود و گفتگو واقعاً می تواند تبدیل به یک کانال تولیدی.
لازم به یادآوری است که ، به عنوان یک قاعده ، شخص آزرده خاطر می شود و دقیقاً با اظهاراتی که حاوی برخی از واقعیت ها هستند ، واکنش تهاجمی نشان می دهد. به عنوان مثال ، اگر شما شخص بسیار فرومایه ای را "متعصب" خطاب کنید ، بعید به نظر می رسد که وی از این موضوع آزرده شود ، زیرا او کاملاً از دروغ گفتن اطمینان دارد و برای اثبات بدیهی مجبور به اتلاف وقت ، انرژی و احساسات نخواهد بود. چیزها اما اگر یک فرد قد بلند چنین سخنی را بشنود ، به احتمال زیاد احساسات بسیار ناخوشایند و تمایل به دفاع از خود ایجاد می کند. بنابراین ، هر بار که انتقاد احساسات شدیدی را برانگیخت ، قابل تأمل است - شاید واقعاً حاوی برخی از حقیقت باشد. ما باید سعی کنیم با آرامش از آن استفاده کنیم ، فواید و انگیزه ای برای بهبود نتایج پیدا کنیم.
اغلب مردم به دلیل این واقعیت که خودشان به خود حق خطا نمی دهند ، به طرز دردناکی نسبت به انتقاد واکنش نشان می دهند و سعی می کنند از دید دیگران ایده آل باشند. بنابراین ، مهم است که با نگرش ها ، بلوک ها و ممنوعیت های داخلی خود در مورد احتمال اشتباه ، انجام "کار اشتباه" کار کنید. به احتمال زیاد ، آنها از کودکی ، از واکنشهای منفی بیش از حد شدید والدین به رفتار "اشتباه" ناشی می شوند. ترس از طرد شدن ، مورد بی مهری قرار گرفته ، به بزرگسالی نیز منتقل می شود. بنابراین ، با شنیدن انتقاد ، بسیاری از افراد شروع به دفاع فعال می كنند ، حتی سعی نمی كنند چیزی مفید از انتقادات استخراج كنند ، یا به غارت و خودباختگی می روند: "من موفق نخواهم شد" ، "من نمی توانم انجام دهم هر چیزی "،" من هیچ ارزشی ندارم. "و غیره درعوض ، شما باید به نظر شخص دیگری حق وجود و به خود حق ناقص بودن بدهید.
با این حال ، اگر منتقد به وضوح خصمانه است و تنها هدف آنها خشم خود را از بین بردن ، مهم است که بتوانید از خود دفاع کنید یا از آن شخص فاصله بگیرید. درگیر یک مسابقه طوفانی نشوید. بهتر است با خونسردی به صحبت کننده پاسخ دهید که مکالمه باید برای زمان مناسب تری به تعویق بیفتد ، زمانی که او در یک حالت آرام و متعادل خواهد بود.
