برای مدتی طولانی ، مراقبه با شایعات عرفانی و مرموز احاطه شده بود ، زیرا تمرین مدیتیشن پایه و اساس بسیاری از ادیان است. با این حال ، مراقبه نه تنها برای روح ، بلکه برای سلامت روحی و جسمی فرد نیز مفید است.
بسیاری از بیماری های بدن ما از ناحیه سر منشا می گیرند. به چنین بیماری هایی روان پریشی گفته می شود. فردی با افزایش سطح اضطراب ، که دائماً استرس و استرس عاطفی را تجربه می کند ، بسیار بیمار است. تمرین مدیتیشن به شما امکان می دهد تا برای مدتی خود و احساسات خود را بشناسید تا خود را از مشکلات و استرس های بیرونی جدا کنید. فرد افکار و آگاهی خود را کنترل می کند ، فقط بر خلق و خوی مثبت و عدم وجود منفی تمرکز دارد.
در تمرین مدیتیشن ، تنفس از اهمیت زیادی برخوردار است. باید عمیق باشد ، اندازه گیری شود. اکسیژن در هنگام مدیتیشن تمام سلول های بدن را پر می کند ، مغز را اشباع می کند. این به شما امکان می دهد ضربان قلب را عادی کرده و تبادل گاز را در بدن بهبود ببخشید.
مدیتیشن به افزایش عملکرد فرد ، بهبود عملکردهای شناختی وی کمک می کند. مراقبه شارژ سریع مغز و هوشیاری انسان است. این به شما کمک می کند تا افکار خود را در مدت زمان کوتاهی مرتب کرده و اطلاعات زیادی را پردازش کنید.
مدیتیشن به ارتباط کمک می کند زیرا با دانستن خود و افکار خود ، نسبت به احساسات و تجربیات افراد دیگر حساس تر می شویم. فردی که مدیتیشن را انجام می دهد بسیار کمتر درگیر و درگیر می شود. افکار او همیشه مثبت و مهربان است و سعی می کند این افکار را با دیگران به اشتراک بگذارد.
مدیتیشن کمک خواهد کرد تا موانع بین بدن و ذهن از بین برود ، از افکار منفی خلاص شوید و با خود هماهنگی کامل حاصل کنید.
