ترس از تاریکی (یا نیتوفوبیا ، ahluophobia) نه تنها کودکان ، بلکه بسیاری از بزرگسالان را نیز آزار می دهد. ترس از تاریکی و تنهایی دلایل مختلفی دارد.
رایج ترین فرضیه تخیل بیش از حد انسان است. به عنوان مثال ، برداشت ها پس از تماشای فیلم یا روایت یک داستان منجر به این واقعیت می شود که چهره های مختلف ، سایه ها و خش خش های ناخوشایند در یک اتاق تاریک ظاهر می شوند. به عنوان یک قاعده ، اختلال روانی از اوایل کودکی آغاز می شود ، زمانی که والدین کودکان شیطان را با هیولا ، بچه و شخصیت های منفی دیگر در افسانه ها می ترساند. هوشیاری کودکان شروع به واکنش شدید نسبت به چنین عباراتی می کند و به تدریج به یک ترس از بدن تبدیل می شود.دومین دلیل بروز ترس از تاریکی احساس تنهایی و عدم اطمینان است. بنابراین ، شروع تاریکی منجر به تشدید افسردگی و استرس می شود. تخیل انسان به قدری غنی و غیرقابل پیش بینی است که منجر به افکار بد در موضوعات مختلف (شکست در کار ، مشکلات در زندگی شخصی) می شود. به طور معمول ، افراد در این حالت با تماشای تلویزیون ، برقراری ارتباط با عزیزان و غیره از هر طریق ممکن سعی در از بین بردن افکار غم انگیز دارند. ریشه های تاریخی فرضیه عمیق تری از ظاهر هراس در مقابل تاریکی است. در ابتدای توسعه تمدن ، شخصی به منظور محافظت از خود و عزیزانش ، مراقبت از ایجاد خانه ای مطمئن را بر عهده گرفت. به عنوان یک قاعده ، یکی از روش های حفاظت آتش بود ، که نه تنها منبع نور بود ، بلکه سلاحی موثر در برابر دشمنان بود. در غیاب آن ، بشریت در برابر مصیبتهای مختلف آسیب پذیر و بدون محافظت شد. وجود ترس از تاریکی برای انسان مسئله ساز است. اما برای چنین افرادی می توان توصیه کرد که آنها شرایط را معقول ارزیابی کرده و در صورت امکان از یک متخصص کمک بگیرند. متخصصان روانشناسی می توانند منبع این مشکل را شناسایی کرده و شما را به طور سودمندی از ترس از ترس خلاص کنند. اغلب ، در مرحله اولیه ، استفاده از داروها مورد نیاز نیست. به عنوان مثال ، برای خلاص شدن از ترس از تاریکی ، می توانید یک حیوان خانگی خانگی داشته باشید ، یک همراه وفادار در زندگی ، تا احساس تنهایی نکنید.
