كلاستروفوبیا افراد زیادی را تحت تأثیر قرار می دهد - این یك نوع نسبتاً رایج ترس است. اگر از سوار شدن در آسانسور می ترسید ، با هواپیما پرواز می کنید و نمی توانید برای مدت طولانی در اتاق های کوچک یا جمعیت بمانید ، پس باید از این ترس ترس خلاص شوید - در این صورت زندگی شما رنگ های جدید پیدا می کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
از یک روانشناس یا روان درمانگر کمک بگیرید - شما می توانید به تنهایی با مشکل کنار بیایید ، اما فقط پس از دریافت توصیه های لازم از یک متخصص. پزشک شدت کلاستروفوبیا را ارزیابی می کند ، داروهایی را تجویز می کند (داروهای اعصاب و روان درمانی) و استفاده از یک روش خاص را توجیه می کند.
گام 2
جلسات هیپنوتیزم را امتحان کنید - فرد دچار حالت خلسه می شود ، وضعیتی که او را می ترساند شبیه سازی می شود و به آنها آموزش داده می شود که با کمترین تلفات و واکنش های روحی از آن خارج شوند. درمانگران از روش های آرامش بخش و آرام بخش برای تسکین و سپس از بین بردن حملات وحشت استفاده می کنند.
مرحله 3
کلاستروفوبیا را با ترس درمان کنید - شما باید به طور مصنوعی شرایطی را ایجاد کنید که شما را به حالت وحشت سوق دهد. ممکن است در یک اتاق کوچک ، در یک ماشین آسانسور و غیره محبوس باشید. در مواجهه با ترس خود ، تمام مراحل تزریق را تا انتها طی می کنید ، می فهمید که در نهایت هیچ اتفاق وحشتناکی رخ نداده است. برای بهبود با این روش ، چندین جلسه درمان اصلاحی لازم است.
مرحله 4
روش مدل سازی در این واقعیت است که به بیمار پیشنهاد می شود که نحوه تزریق درمانی را مشاهده کند - به تدریج فرد را به این واقعیت می رسانند که متوجه بی دلیل بودن ترس خود می شود.
مرحله 5
با استفاده از تکنیک های آرام سازی و تجسم ، شما می توانید از وضعیت ترسناک جدا شوید ، در حالی که متخصص دلایل ترس را برای شما توضیح می دهد.
مرحله 6
درمان شناختی رفتاری برای تغییر ساختار ادراک یک موقعیت ، برای یادگیری نحوه کنترل افکار ناشی از مواجه شدن با یک موقعیت ترسناک و چگونگی غلبه بر ترسها استفاده می شود. به بیمار مثالها و توالیهای خاصی از عملکردها داده می شود که می تواند احساس ترس را کاهش دهد.
مرحله 7
مصرف دارو در درمان کلاستروفوبیا ممکن است به شدت اختلال مرتبط باشد. در موارد خفیف ، اینها داروهای آرامبخش (قرص ، قطره ، تنتور ، شربت) با اثر خفیف بر روی سیستم عصبی است ؛ در موارد شدید ، درمان جدی لازم است. عملکرد داروها برای عادی سازی ضربان قلب ، تنفس و غیره است.