درک خاص در هنگام استرس به این دلیل است که بدن در شرایط سخت کار می کند. فرآیندهای بیوشیمیایی در آن زمان بسیار شدید است ، تأثیرات مخرب خارجی مانع از فعالیت سیستم عصبی می شود و بدن به این واکنش بسیار تند واکنش نشان می دهد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای درک اینکه چه اتفاقی برای بدن و روان انسان در هنگام استرس می افتد ، باید تعیین کنید که این استرس چیست و چگونه اتفاق می افتد. استرس فرآیندهای بیوشیمیایی مخربی است که تحت تأثیر انواع عوامل غیرمعمول در بدن انسان ایجاد می شود. این عوامل خود می توانند بسیار متفاوت ، مثبت و منفی باشند. ظهور عوامل استرس مثبت نیز تا حدی عملکرد طبیعی بدن را مختل می کند ، اما چنین استرسی غالباً مفید خوانده می شود ، زیرا بدن را تون می کند و فعالیت آن را تحریک می کند. اما عوامل استرس منفی منجر به تغییرات روانی - فیزیولوژیکی می شوند ، که گاهی اوقات کاملاً جدی است.
گام 2
استرس زمان بسیار دشواری است که فرد قبل از هر چیز برای زنده ماندن به آن احتیاج دارد: طبیعت به این روند نگاه می کند. به همین دلیل ، افراد تحت تأثیر استرس ابتدا آدرنالین تولید می کنند. در حقیقت ، این اتفاق بیشتر از آنچه به نظر می رسد اتفاق می افتد ، زیرا زندگی پر از استرس است. مشکلات از زمانی شروع می شوند که فرد از پس مقابله با این چالش ها بر می آید و بدن از استرس ابدی خسته می شود.
مرحله 3
در طول استرس ، آدرنالین سیستم عصبی را فعال می کند ، که سناریوی بیولوژیکی دیگری را به نام "استرس" آغاز می کند. پیامد اصلی آن تلاش بدن برای فشار آوردن تا حد ممکن به کلیه اندامهای ادراک است. مردمک ها برای پردازش هرچه بیشتر اطلاعات دریافتی گشاد می شوند. توجه افزایش می یابد ، زیرا هر چیز کوچکی می تواند نشان دهنده وخیم شدن وضعیت و نیاز به واکنش سریع باشد. شنوایی بهتر می شود. بینی همه بوها را حس می کند. به همین دلیل ، درک واضح تر می شود ، فردی در سطح بیوشیمیایی از همه راه های ممکن اطلاعات مربوط به آنچه را که اتفاق می افتد و چگونگی کنار آمدن با شرایط را به دست می آورد. اما برای یک فرد مدرن در شرایط استرس ، تمام این جزئیات کاملاً آشکار معمولاً آزار دهنده هستند. تنش عصبی و افزایش حساسیت اغلب منجر به این واقعیت می شود که استرس فقط شدت می یابد.
مرحله 4
علاوه بر اندام های درک ، سایر تغییرات عملکرد ارگانیسم را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. عضلات فشار می آورند ، زیرا ، طبق گفته بدن ، همه نیروها باید برای حفظ مهمترین چیز در یک حالت فعال تلاش کنند. فعالیت مکانیسم های مهم خودتنظیمی سرکوب می شود. سیستم ایمنی بدن بدتر شروع به کار می کند ، تعداد لکوسیت ها در خون کاهش می یابد. به نظر می رسد ، چرا این اتفاق می افتد ، زیرا در هنگام استرس ، مردم دقیقاً برعکس نیاز دارند؟ دلیل آن این است که استرس در طول هزاران سال تکامل انسان فقط یک نوع داشته است: خطری که می توانید از آن فرار کنید. چه حیوان وحشی باشد ، چه بلایای طبیعی ، چه شکار ناموفق یا عضوی پرخاشگر از نوع خود: با حرکت سریع پاها ، می توانید از پس هر استرسی برآیید.
مرحله 5
چندی پیش یک زندگی اجتماعی فعال در افراد بشر ظاهر شد. متخصصان تکاملی استدلال می کنند که گونه های انسانی به لطف روابط اجتماعی ، رشد سریع مغزی را ایجاد می کند. مکانیسم های تکاملی ، که مدتها قبل از اجتماعی شدن موجودات زنده ظاهر شده اند ، گاهی اوقات تأثیر کمی عجیبی در رابطه با افراد ایجاد می کنند ، زیرا شیوه زندگی یک فرد کاملاً طبیعی نیست.
