خیانت یکی از موارد بسیار سخت برای بخشش است. مخصوصاً اگر توسط اقوام انجام شود. به قول معروف ، که یک بار خیانت کرد ، دو بار خیانت کرد. انتقام از چنین افرادی ارزش ندارد ، آنها خودشان را مجازات می کنند ، اما همچنین اعتماد دارند.
شما نباید به شخصی که قبلاً یک بار به شما خیانت کرده است اعتماد کنید. اگر او این کار را کرد ، به این معنی است که او آن را می خواست ، بنابراین برای او راحت بود. بعضی اوقات اتفاق می افتد که بعد از مدتی زندگی شما را با خیانتکاران روبرو می کند. یک درسی که باید در اینجا آموخت این است که بفهمیم مردم تغییر نمی کنند. شما نباید با چنین شخصی ارتباط بدی برقرار کنید و حتی بیشتر از این برای انتقام گرفتن. فقط آن را در فاصله نگه دارید. به پشیمانی و دوستی های تازه او که ارائه می دهد اعتقاد نداشته باشید.
دردناک ترین چیز این است که معلوم شود افراد صمیمی خائن هستند. کسانی که انتظار ترفند کثیفی از آنها ندارید. احساس فریب و پوچی وجود دارد. انسان موجودی ضعیف است و تحت تأثیر احساسات و غرایز ، در موقعیت های خاص زندگی ، شروع به نجات خود می کند. از خود گذشتگی ذاتی افراد است.
تمایل به خیانت ، مانند سایر شرورها ، "بمکد" ، شما این کار را یک بار انجام می دهید ، و بعداً بارها تکرار می کنید ، در اولین فراز و نشیب های زندگی. چنین افرادی ذاتاً ضعیف هستند. آنها از مسئولیت ، مشکلات می ترسند ، می خواهند از آنها اجتناب کنند. وقتی بحران می گذرد ، آنها برمی گردند و شروع به "توبه" می کنند.
با این حال ، حتی چنین افرادی شایسته بخشش هستند. چون همه اشتباه می کنند اما مسئله اعتماد در اینجا روشن است.
