افرادی که بیش از حد عجولانه ، خردمند ، متفکر یا به موقع عمل نمی کنند می توانند سالها رنج ببرند. بنابراین ، بسیاری دوست دارند یاد بگیرند که چگونه تصمیمات آگاهانه بگیرند ، و میوه های تلخ عجله و تعلل را برداشت نکنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
از راه حل نترسید. اگر می خواهید تجربه ای کسب کنید و به عنوان فردی عاقل و قابل اعتماد (از نظر خود و دیگران) شهرت داشته باشید ، باید تصمیم بگیرید. بپذیرید که ممکن است تصمیم اشتباه باشد ، اما تنها با گرفتن آن ، یاد می گیرید که منطقی تر باشید و تجربه ارزشمندی کسب کنید.
گام 2
آنها را روی مشعل پشت قرار ندهید. تأخیر بیش از حد فقط می تواند شرایط را پیچیده کند: به طور فزاینده ای شک خواهید کرد و در نتیجه ، احتمال غیر منطقی بودن تصمیم فقط افزایش می یابد. و دیگران در قابلیت اطمینان شما شک خواهند کرد.
مرحله 3
وقت خود را برای تصمیم گیری بگذارید. اگرچه به نظر می رسد که این گفته با گفته قبلی مغایرت دارد ، اما اینگونه نیست. شما باید یک راه میانه پیدا کنید: منتظر زمانی باشید که برای تصمیم گیری نیاز دارید ، اما در عین حال ، وقتی تصمیم گرفتید ، از ترس اینکه اشتباه کنید ، دریغ نکنید.
مرحله 4
با دیگران مشورت کنید. اگر دوست شما یا شخصی باشد که موضوع مورد علاقه شما را درک کند و بتواند شرایط را به طور عینی ارزیابی کند ، خوب خواهد بود. مشاوره از خارج هرگز زائد نخواهد بود ، حتی اگر از راه درست اطمینان داشته باشید. هنگام تصمیم گیری بدون مشاوره ، همیشه این احتمال وجود دارد که منطقی و معقول نباشد.
مرحله 5
جوانب مثبت و منفی را بسنجید. فقط با داشتن اطلاعات کامل می توانید تصمیم آگاهانه بگیرید. برای سرعت بخشیدن به شرایط کافی است که تمام موارد مثبت و منفی هر تصمیم را روی یک کاغذ بنویسید. همچنین عاقلانه خواهد بود که به آنچه ممکن است باشد فکر کنیم. این روش به شما کمک می کند تصویر کامل را ببینید و تصمیم بگیرید که کدام جهت را انتخاب کنید.
مرحله 6
بیشتر از کارهای ساده حل کنید. شما باید به طور منظم توانایی های تفکر خود را آموزش دهید ، سپس می توانید مسائل دشوار را سریعتر و درست تر حل کنید.
مرحله 7
وقتی استرس دارید تصمیم نگیرید. تحت فشار شرایط ، دیدگاه می تواند تغییر کند و تصمیم اشتباه گرفته شده در حالت فشار بیش از حد عصبی ، خود را برای مدت طولانی احساس می کند. علاوه بر این ، مغز نمی تواند چندین مشکل را به طور کامل حل کند: اگر هدف آن محافظت از بدن در برابر استرس باشد ، احتمال اینکه قادر به تمرکز کامل روی تصمیم گیری نباشد افزایش می یابد.
