مدرسه جایی است که نوجوانان بیشتر عمر خود را در آنجا می گذرانند. برای آموزش صحیح کودک ، باید درک کرد که اساس تربیت او دقیقاً بر اساس جایگاه صحیح آموزش مدرسه در زندگی او است. روش بستگی به یکی از سه گروه سنی دانش آموز دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در سنین پایین ، خانواده ، یکی از اقوام که زندگی خود را در خارج از مدرسه تنظیم و تنظیم می کند ، نقش تعیین کننده ای در تربیت دانش آموز دارد. او باید برنامه روزمره خود را تنظیم کند و برنامه روزانه دانش آموز را پیگیری کند ، که باید شامل برنامه ریزی مشخص زمان برای مطالعه ، انجام تکالیف در خانه ، انجام کارهای منظم در منزل و آرامش با دوستان باشد. وظیفه معلم در این مرحله ارائه متنوع ترین پیشرفت به منظور گسترش افق دید کودک ، با توجه ویژه به ورزش است.
گام 2
نوجوانی با مشکل تغییر قدرت و ایجاد احساس بزرگسالی مشخص می شود. دایره علایق یک نوجوان در حال گسترش است ، او به کارهای مختلف بیشتر و بیشتر علاقه مند است ، علاقه به حرفه ها نشان داده می شود ، فرصت های جدیدی برای آموزش در مقایسه با سن جوان تر ظاهر می شود. والدین در این مرحله باید در چارچوب موقعیت "شریک-شریک" به جای "والدین-کودک" با کودک ارتباط برقرار کنند. کار یک معلم در مدرسه باید با هدف متحد کردن تیم دانش آموزان و همچنین معرفی فعالیت هایی در زندگی روزمره دانش آموزان انجام شود که مدرسه و فعالیت های فوق برنامه را به هم پیوند می دهد.
مرحله 3
در تربیت دانش آموزان مسن تر ، نقش معلم دوباره افزایش می یابد. در این دوره ، پایه های جهان بینی شکل می گیرد ، آنها دارای یک موقعیت اخلاقی و مدنی هستند ، که به آنها کمک می کند تا در انتخاب مسیر زندگی بهتر حرکت کنند. برای اجرای موفقیت آمیز و بدون تعارض روند آموزش و پرورش ، والدین و معلم باید احترام و اعتماد دانش آموزان را کسب کنند. در این صورت ، وی می تواند مبانی معنوی و اخلاقی را تا آنجا که ممکن است تحقق بخشد ، تحکیم و تحکیم کند ، که باید هسته اصلی شخصیت های آینده باشد.
