همه ما گاه گاه تنبل می شویم. وقتی چنین تنبلی کوتاه مدت باشد ، یک چیز است ، اما اگر حالت بی تفاوتی طولانی شود ، چیز دیگری است. متأسفانه ، این می تواند اولین نشانه افسردگی باشد.
غلبه بر تنبلی گاهی اوقات فوق العاده و بسیار دشوار است. انگیزه ناکافی به نظر می رسد و ما برخی کارهای مهم را به فردا موکول می کنیم ، و سپس دوباره به فردا ، و دوباره ، و دوباره ، و در پایان متوجه می شویم که نیازی به آن نداریم. گاهی اوقات ، به دلیل این عادت به تعویق انداختن همه چیز برای بعد ، فرصت های خوبی را در زندگی از دست می دهیم: به عنوان مثال ، به تعویق انداختن تحصیل یک زبان خارجی ، شما خود را از امکان سفر با بودجه در برنامه های جالب دانشجویی مانند کار و سفر محروم می کنید ، یا توسط به تعویق انداختن نوشتن یک گزارش مهم ، خود را در آینده از خواب محروم می کنید ، همچنین امیدوارید که این گزارش را بدون دردسر بی مورد ارائه دهید.
یک سیستم وجود دارد که توسط نویسنده بنجامین اسپال ساخته شده است. این امر در این واقعیت نهفته است که برای هر شغلی باید ظرف پنج دقیقه پس از به یاد آوردن آن صرف کنید. علاوه بر این ، باید به این واقعیت فکر کنید که فقط در عرض 5 دقیقه کار خود را انجام خواهید داد. در این صورت مغز ما دیگر آنقدر با شور و حرارت در برابر عملی که از درک آن امتناع ورزید مقاومت نخواهد کرد ، زیرا پنج دقیقه فاصله بسیار کمی است و برای مغز ما چندان حیاتی نیست (غیرممکن است در مدت پنج دقیقه خیلی تلاش کنیم و خسته شویم) بنابراین ، هنگامی که شروع به انجام کاری می کنید ، "درگیر خواهید شد" و دیگر متوجه نخواهید شد که تجارت ناخوشایندی که به تعویق می اندازید به یک فعالیت جالب تبدیل شده است.
