در شایع ترین موارد ، تمایل به نگرانی در مورد همه چیز ، مهم نیست که چه اتفاقی بیفتد ، نمود بیرونی تمایل به کنترل دیگران و ترس از عدم قدردانی کافی است. برای اینکه دیگر نگران همه چیز نباشید ، باید جداگانه با هر یک از این عوامل کنار بیایید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اغلب اوقات افرادی هستند که به دنبال کنترل اعمال افراد اطراف خود هستند. برای یک ناظر خارجی ، چنین رفتاری می تواند در یک تمایل کامل برای کمک به همه و همه چیز ، انجام همه کارها برای دیگران ، عدم تمایل و عدم توانایی رهبر در توزیع مسئولیت به زیردستان ، و به شکل مداخله مداوم در زندگی شخص دیگری ظاهر شود. با تلاش برای کنترل آن ، در مرکز وقایع قرار بگیرند. غالباً در مورد چنین افرادی گفته می شود: "او بینی خود را به امور دیگر فرو می برد." ریشه های این رفتار در ویژگی های شخصیت و روانشناسی فردی شخصیت است که در روند تعامل اجتماعی ظاهر می شود. اعتماد به نفس ، که خود را بی اعتمادی نسبت به سایر افراد نشان می دهد و از طریق تمایل به قرار گرفتن در مرکز حوادث ، منبعی برای تأیید خود به خود می شود ، مشکل احتمالی است که باید حل شود تا دیگر نگران همه چیز نباشد.
گام 2
دلیل دیگر تجارب مداوم اغلب نه به یک تظاهرات خارجی بلکه به حالت درونی یک شخص کاهش می یابد. چنین شخصی نمی تواند دیگر نگران همه اتفاقاتی که برایش می افتد نباشد. او از موقعیت های ناشناخته اجتناب می کند و از راه حل های غیر استاندارد خجالتی است. او تحت تأثیر نظر شخص دیگری قرار می گیرد. او دائماً احساس می کند که مردم حتی در شرایطی که اصلاً چنین ارزشیابی انتظار نمی رود ، او را ارزیابی می کنند. او بسته به نظر دیگران از عزت نفس ناپایداری برخوردار است. ریشه این رفتار ، باز هم عدم اعتماد به نفس است.
مرحله 3
با کمال تعجب ، در هر دو موقعیتی که با چنین تظاهرات مختلف اجتماعی توصیف شده است ، ریشه تجارب ابدی عدم امنیت خود شخص در خود و قدرت اوست. با این کیفیت شخصیت است که همه کسانی که می خواهند سرانجام دیگر نگران همه چیز نباشند و یاد بگیرند که دنیا را از یک موقعیت اعتماد به نفس و آرامش ببینند ، باید با آن کار کنند.
