روان پریشی نوعی اختلال روانی است که خود را با رفتار نامناسب نشان می دهد ، زیرا بیمار روان پریشی واقعیت را به شکلی تحریف شده درک می کند. عواقب آن می تواند بی نظمی ، از دست دادن حافظه و توهم باشد.
روان پریشی یکی از شدیدترین مشکلات روحی است. انواع مختلف روان پریشی وجود دارد.
روان پریشی درون زا: غالباً اسکیزوفرنی با ریشه های ارثی است. روان پریشی درون زا در یک بیمارستان روانپزشکی درمان می شود.
روان پریشی روانشناختی در زمینه استرس مانند بلایای طبیعی ، خشونت یا از دست دادن یکی از عزیزان ایجاد می شود.
روان پریشی آلی به دلیل قرار گرفتن مداوم در معرض مواد سمی ، در افراد الکلی ، معتادان به مواد مخدر و افراد سو ab مصرف کننده مواد ایجاد می شود. همچنین می تواند در برابر عفونت (آنسفالیت ، مننژیت) یا در نتیجه آسیب مغزی مغزی ایجاد شود.
روان پریشی ترک ، هذیان با نام مستعار و هذیان الکلی.
تظاهرات روان پریشی متنوع است ، اما هنوز هم چندین ویژگی مشترک قابل تشخیص است.
توهم ساده و پیچیده است. موارد ساده سر و صدای اضافی یا تگرگ است. صدای دشوار صداها یا دیدن تصاویر است ، برخی صحنه هایی که در واقعیت نیستند.
خطرناک ترین توهم وقتی است که صدایی در سر ظاهر می شود. غالباً ، این صداها تهدید ، اتهام و نظم می کنند. تحت تأثیر صدا ، بیمار می تواند به خود و اطرافیان خود آسیب برساند.
با روان پریشی ، دو گزینه برای اختلالات خلقی ممکن است: کاهش در فعالیت جنسی و خلق و خوی ، مهار حرکات ، یا برعکس ، یک فرد فعال ، پرحرف است ، ممکن است روزها نخوابد ، برنامه های خارق العاده ای ایجاد می کند ، زندگی وحشی دارد ، نوشیدنی و مواد مخدر مصرف می کند
دشوارترین نتیجه روان پریشی تغییر در شخصیت است: عادات ، رفتار ، خصوصیات شخصی تغییر می کند. از یک فرد شیرین و مهربان ، او به یک مشاجره ، پرخاشگر ، درگیری تبدیل می شود. در موارد دشوار ، بیمار بی احساس می شود ، خواسته ها و آرزوها از بین می رود. یک حالت پوچی عاطفی ظاهر می شود.
افکار وسواسی هذیانی مکرر است. اگر بیمار حالت هذیانی و وسواسی داشته باشد ، متقاعد کردن او غیرممکن است و یا منطقی است که توضیح دهیم همه چیز کاملاً متفاوت است ، تفکر عادی و انتقادی به سادگی خاموش می شود. هذیان خود می تواند متفاوت باشد - این شیدایی آزار و شکنجه ، حسادت است. بیمار ممکن است فکر کند که آنها می خواهند او را بکشند ، او یک بیماری لاعلاج دارد یا حتی بیگانگان بر مغز او تأثیر می گذارند.
اختلالات حرکتی نیز وجود دارد. این یا حرکت مداوم فعال ، قیافه ها ، تقلید ، گفتگو ، یا رخوت ، تا لجبازی است. بیمار در حالت لکنت در یک وضعیت نشسته ، از خوردن غذا و صحبت خودداری می کند.
