مردم معمولاً وقتی مجبور هستند چیزی را از دیگران بخواهند احساس ناراحتی می کنند. در لحظه درخواست ، فرد احساس آسیب پذیری و وابستگی می کند. با این حال ، به محض تغییر دیدگاه در مورد ماهیت درخواست ، احساسات نیز تغییر می کنند.
چه چیزی مانع سوال شما می شود
ترس از پرسیدن می تواند نتیجه شرمندگی باشد که شما نتوانسته اید به تنهایی کاری انجام دهید. اگر ایده آلیست یا کمال گرا هستید ، اعتراف به خود (و دیگران) که برای انجام کار نیاز به کمک دارید دشوار است.
اگر از پرسیدن می ترسید ، احتمالاً خیلی روی جواب مثبت حساب کرده اید. در همان زمان ، به نظر شما می رسد که رد درخواست شما به معنای مرگ است.
مانع دیگر برای درخواست از شخص دیگر عدم تمایل به قرار گرفتن در موقعیت وابسته به وی است.
چگونه با ترس از پرسیدن کنار بیاییم
اول ، به یاد داشته باشید که هر فردی در زندگی خود در شرایط دشواری قرار گرفت که کنار آمدن به تنهایی غیرممکن بود. ما بسیار وابسته به یکدیگر هستیم و بدون کمک دیگران به زندگی بسیار سازگار هستیم. در اکثر موارد ، در پاسخ به درخواست شما ، درک ، همدردی و تمایل به کمک به شما پیدا می شود.
دوم ، با این درخواست نه به عنوان تحقیر بلکه به عنوان جستجوی منبعی برخورد کنید. در شرایط دشواری قرار دارید که فاقد منابع کافی برای کنار آمدن خود هستید. و با مراجعه به افراد مختلف با یک درخواست ، به دنبال آنها می گردید ، با تعجب می پرسید: آیا منابع لازم در اینجا وجود دارد یا نه؟ با این نگرش ، دیگران را بالاتر و خود را پایین نمی آورید. امتناع نیز با درد کمتری درک خواهد شد: اگر شخصی از شما امتناع ورزد ، این بدان معنا نیست که وی این کار را برای صدمه زدن به شما انجام می دهد. تنها چیزی که وجود دارد این است که او منابعی را که شما نیاز دارید در اختیار ندارد ، یا آنقدر مقدار کمی وجود دارد که نمی تواند با شما به اشتراک بگذارد. در صورت خرابی ، می توانید همان منبع را در جای دیگر جستجو کنید: هیچ چیز مهلکی در این وجود ندارد.
ثالثاً ، از نظر روانشناختی خود را از قبل آماده کنید: هر شخصی حق دارد درخواست شما را رد کند. در صورتی که نمی توانید خواسته خود را به او بدهید ، حق دارید که از شخص دیگری امتناع ورزید. وقتی به حق خود و دیگران در امتناع اعتراف کنید ، بسیار آسان تر خواهد بود که از مردم بخواهید و اگر آنها از شما رد کنند رابطه خود را با آنها خراب نکنید.
