تقسیم شخصیت یا تقسیم شخصیت چندگانه ، پدیده ای است که در آن دو یا چند شخصیت در یک شخص وجود دارند. آنها تفکر ، حالت چهره ، دست خط متفاوت دارند ، گاهی اوقات حتی لهجه هم دارند. بعضی اوقات از نظر هوش و سن تفاوت دارند.
این سندرم به لطف کار روانپزشکان Corbett Thigpen و Hervey Cleckley ، سه چهره حوا ، که در سال 1957 منتشر شد ، به طور گسترده ای تبلیغ شد. کار آنها جزئیات مورد بیمار Eva White بود.
- این اصطلاح متخصصان را شخصیت شکاف می نامند. به نظر آنها ، چنین تعریفی برای توصیف این پدیده مناسب تر است: شخصیت به هویت هایی تقسیم می شود که نمی توان آنها را کامل دانست.
علائم این اختلال می تواند در هر سنی خود را نشان دهد. علت آن اغلب یک آسیب جدی است ، چه جسمی و چه روحی ، که ردپای آن ، حتی با گذشت زمان ، به سختی پاک می شود. غالباً ، شخص در دوران کودکی چنین صدمه ای می بیند. اگرچه ممکن است او را به یاد نیاورد ، اما مکانیزم دفاعی وقتی شرایط را به وجود می آورد ، وارد عمل می شود.
علائم اصلی این اختلال شامل موارد زیر است:
- حداقل دو حالت در یک فرد وجود دارد که در هر حالت او الگوی رفتاری ، ارزش ها و جهان بینی خاص خود را دارد.
- حداقل دو هویت متناوباً آگاهی را در اختیار می گیرند که منجر به از بین رفتن ارتباط با واقعیت می شود.
- فرد اطلاعات مهم در مورد خود را فراموش می کند و این فراتر از ذهنیت معمول غایب است.
- علت این بیماری را نمی توان استفاده از مواد سمی ، مانند الکل یا مواد مخدر ، یا بیماری در نظر گرفت.
با وجود ظهور شخصیت های جدید ، شخصیت اصلی در هیچ جایی از بین نمی رود. تعداد هویت ها می تواند با گذشت زمان افزایش یابد. این به دلیل این واقعیت است که فرد حالات جدیدی را برای خود ایجاد می کند که در آن می تواند بهتر با یک موقعیت خاص کنار بیاید.
