در طول زندگی ، یک فرد برای ثبات تلاش می کند. از کودکی ، نگرش مناسب همسالانش نسبت به خودش را بدست می آورد. او سعی می کند نمرات مداوم خوبی در مدرسه و دانشگاه کسب کند. او که وارد بزرگسالی می شود ، برای ایجاد یک خانواده دائمی تلاش می کند. و همه به دنبال یک کار خوب هستند تا بتوانند از نظر مالی یک وضعیت پایدار را داشته باشند. اما اگر این ثبات با اخراج ناگهانی نقض شود ، چه می شود؟ چگونه می توان چنین شرایط سختی را پشت سر گذاشت؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
روانشناسان اخراج از کار را با قدرت استرس عاطفی و طلاق یا خیانت یکی می دانند. در واقع ، فرد از دست دادن شغل خود را خیلی سخت تجربه می کند. او که یک شبه خود را بیکار می بیند ، به یک افسردگی شدید فرو می رود. برای خارج شدن از این حالت می تواند کسی باشد که بداند هنگام اخراج چگونه رفتار صحیحی داشته باشد.
گام 2
اخراج اخراج خود را با وقار بپذیرید. هرکسی که اخراج شده است می داند که در این لحظه چقدر تمایل دارد که به رئیس بگوید هرچه راجع به او فکر می کنی و می دانی. نباید این کار را انجام دهید ، زیرا چنین رفتاری تقریباً به اعتبار شما لطمه می زند و بعداً یافتن شغل جدید دشوار خواهد بود. برای اینکه روابط شما با روسا و همکاران سابق شما خراب نشود ، باید سعی کنید خود را مهار کنید و از رسوائی جلوگیری کنید. آتش زدن می تواند عزت نفس فرد را تضعیف کند. اعتماد به نفس خود را از دست ندهید و درگیر "انتقاد از خود" نشوید. دلیل اخراج ممکن است همیشه کمبود حرفه ای یا بی کفایتی شما نباشد.
مرحله 3
ممکن است کمی عجیب به نظر برسد ، اما بدون کار مانده ، رعایت همان روال روزانه که در حین کار بود ضروری است. فقط "زمان کار" باید صرف تلاش برای بدست آوردن شغل جدید شود.
اوقات فراغت زیادی را که با اخراج ظاهر شده است ، صرف سلامتی خود کنید. به هیچ وجه احساسات خود را ادامه ندهید و مشکل خود را در الکل غرق نکنید.
