همه مردم می میرند ، اما وقتی این اتفاق برای خانواده و دوستان می افتد ، غلبه بر تلخی از دست دادن دشوار است. فرد افسرده می شود و نمی داند بعد باید چه کاری انجام دهد. برای کنار آمدن با مرگ عزیزانتان ، باید چند نکته را دنبال کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
فرزندخواندگی
در اولین مرحله از واکنش روانی به مرگ بستگان ، شوک و عدم درک آنچه اتفاق می افتد وجود دارد. به نظر می رسد زنده ماندن از مرگ خانواده اش باورنکردنی است. سپس فرد از آنچه اتفاق افتاده احساس خشم می کند ، از اینکه برای عزیزانش اتفاق افتاده ناامید می شود. مرگ یک اتفاق طبیعی است. هر شخص دوره اقامت خود را بر روی زمین دارد. حتی اگر به نظر شما ناعادلانه آنچه اتفاق افتاده است ، باید آن را بپذیرید. تنها با پذیرش آرام این مسئله ، ورود به یک حالت تفکر منطقی ، می توانید زندگی کنید.
گام 2
فراق
خداحافظی صحیح از آن مرحوم برای زنده ماندن درگذشت عزیزان بسیار مهم است. و ما در مورد مراسم خاکسپاری و بزرگداشت صحبت نمی کنیم ، بلکه در مورد هوشیاری شما هستیم. روانشناسان توصیه می کنند دو ماه پس از حادثه توجه را به این موضوع معطوف کنند.
در چندین مرحله تجسم با عزیزانتان خداحافظی خواهید کرد. ابتدا تصور کنید که دوست دارید کجا یک قبر شخص را ببینید. این مکان باید از آرامش و نور تابش کند. به عنوان مثال ، در یک علفزار عظیم از گلها ، ممکن است یک بنای تاریخی مرمر تنها وجود داشته باشد. به چگونگی حمل گل به آنجا فکر کنید. شروع به یادآوری حال متوفی کنید. شخصیت ، ویژگی های چهره ، رفتار او. به هر لحظه خوشایند مرتبط با آن فکر کنید.
تصور کنید چگونه به این شخص می گویید چه چیزی در روح شماست. به او یک کلمه درباره نگرش خود بگویید. درباره کارهایی که اکنون انجام می دهید برای ما بگویید. از نظر ذهنی احساسات خود را برای او ارسال کنید.
این تمرین احساس آرامش را برای شما به ارمغان می آورد. این صداقت را در شما برمی انگیزد که قلب درد را پاک می کند.
مرحله 3
تکمیل پرونده ها
بیشتر افرادی که به طور ناگهانی درگذشتند ، تجارت زیادی ناتمام دارند. حل این مشکلات می تواند به شما کمک کند تا با مرگ یکی از عزیزان خود کنار بیایید. هرچه از دست داد حل و فصل کنید ، به خانواده یا دوستانش کمک کنید تا به قول های خود عمل کنند. تمام تلاش خود را انجام دهید ، اما به جایی که بی فایده هستید نروید.
مرحله 4
ارتباطات
اگر کسی درگذشت ، به تنهایی ناراحت نباشید. شما احتمالاً دوستان یا اقوامی دارید که می توانند این دوره دشوار زندگی را روشن کنند. وقت بیشتری را با آنها بگذرانید ، خود را با کارهای روزمره خود مشغول کنید. با سفری به جایی پرت شوید. به عنوان مثال ، بیرون رفتن از طبیعت یک ماه پس از آنچه اتفاق افتاده نباید به نظر شما کفرآمیز باشد. خود را در چهار دیوار حبس نکنید. شما باید حرکت کنید و از افسردگی خلاص شوید. این همان چیزی است که مرحوم برای شما آرزو می کند ، اگر از بی تفاوتی که به دلیل مرگ شما را آزار می دهد ، بداند.
