همه افراد به طور دوره ای تمرکز دارند. یک شخصیت پاتولوژیک می تواند این بیماری را با تظاهرات طولانی مدت بدست آورد.
به منظور پیشگیری از بیماری جدی ، باید با دلایل احتمالی اختلال در تمرکز با پزشک مشورت شود.
اختلالات غلظت می تواند در هر زمان و در هر سنی رخ دهد. این نام عدم توانایی تمرکز در انجام یک کار خاص را پنهان می کند. مرز انتقال از نقض موقتی به دائمی به وضوح مشخص نشده است.
غلظت به معنای سطح بالایی از کارایی برای مغز است که با صرف انرژی اضافی همراه است و بنابراین از نظر زمانی محدود است. بنابراین ، کاهش تمرکز توجه به معنای نقض آن نیست. این یک روند کاملا طبیعی است. هر کسی که مجبور است مدت طولانی متمرکز کار کند ، در پایان احساس خستگی می کند ، همانطور که بعد از یک تمرین بدنی زیاد. در هنگام انجام یک کار فکری هرچه غلظت بالاتر باشد ، مدت زمانی که مغز می تواند در سطح مناسب کار کند کوتاهتر است.
در صورت نقض تمرکز در موقعیت های مثبت ، تغییر خود به خودی رخ می دهد ، انحراف از کار واقعی افکار یا اعمال به اشیا to دیگر. به عنوان مثال ، هنگامی که دانش آموزان هنگام انجام تکالیف خود پشت میز بازی می کنند یا رویایی می نشینند.
تمرکز را می توان دقیقاً مانند عضلات تمرین داد. احساسات مثبت ، تغییر در فعالیت ها ، تمرینات تقویت حافظه و همچنین فعالیت بدنی و تغذیه متعادل به حفظ تمرکز در سطح مناسب کمک می کند.
