تشخیص دروغ آسان است. مدتهاست که روانشناسان چندین حرکت اساسی و خصوصیات رفتاری دروغگویان را استنباط می کنند. با توجه به آنها می توانید دروغگو را به راحتی در معرض دید قرار دهید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
احساسات خود را تماشا کنید. اگر بین کلمات و تأیید عاطفی آنها فاصله ای وجود داشته باشد ، احتمالاً دروغ می گویید. به عنوان مثال ، به شما گفته شد که غذای شما فوق العاده خوشمزه است ، و تنها پس از چند ثانیه آنها با تأیید سر خود را تأیید کردند تا کلمات را تأیید کنند. علاوه بر این ، در یک دروغگو ، بیان احساسات با وضوح بیشتری رخ خواهد داد: لبخند گسترده ترین ، شادی بیش از حد متقلب ، خشم بیش از حد خشن است. فردی که حقیقت محض را بیان می کند ، همزمان با آنچه گفته می شود بدون تأخیر واکنش عاطفی خواهد داشت.
گام 2
یک شخص ، بدون اینکه چیزی بگوید ، قادر نخواهد بود صداقت را به تصویر بکشد. یعنی حالت های صورت در بیان احساسات در کل صورت دخیل نیستند ، بلکه فقط در بخشی از آن نقش دارند. به عنوان مثال ، او فقط می تواند با دهان لبخند بزند ، در حالی که عضلات گونه ها ، چشم ها و بینی بی حرکت می مانند. یادگیری کنترل و تابع کردن بیان چشم تقریباً غیرممکن است. بنابراین ، اگر شما یک بازیگر با استعداد نیستید ، بلکه یک فرد معمولی هستید ، با چشم می توانید به راحتی حدس بزنید که آیا او حقیقت را می گوید ، بیشتر از ملاقات چشمان شما جلوگیری می کند.
مرحله 3
وقتی فردی شروع به دروغ گفتن می کند ، از نظر روانشناختی کوچک می شود ، یعنی ناخودآگاه سعی می کند تا جایی که ممکن است فضای کمتری را اشغال کند. او می تواند قوز کند ، پاها را ضربدری کند یا پاهایش را محکم فشار دهد ، دستانش را فشار داده یا از روی آنها عبور کند ، سر خود را به شدت کج کرده و آن را به شانه های خود بکشد. به نظر می رسید که او برای "دفاع" آماده می شود. در یک لحظه عدم صداقت ، یک فرد به طور ناخودآگاه می تواند مقداری شی را بین شما قرار دهد ، گویی که "یک سد محافظ" ایجاد می کند.
مرحله 4
حرکات غیر ارادی دست نیز می تواند به یک دروغگو خیانت کند. خود دست کشیده می شود تا نوک بینی یا لاله گوش را لمس کند ، چشم یا پیشانی را مالش دهد. یک شخص می تواند شروع به لقاح شدید کند ، گویی که حقیقت گفتار خود را با حرکات تقویت می کند.
مرحله 5
دروغگو اغلب س questionsالات روشن کننده می پرسد ، ناخودآگاه به خود فرصت می دهد تا فکر کند: "منظورت چیست؟" ، "این را از کجا آورده ای؟" ، "چرا در این باره می پرسی؟" در عین حال ، فرد با تدوین اندیشه خود یا پاسخی واضح نمی دهد ، از موضوع فرار می کند ، یا بی دلیل جزئیات داستان خود را بیان می کند ، بیش از آنچه لازم است ، می گوید ، مکث مکالمه را پر می کند. کسی که دروغ می گوید می تواند در جزئیات خودش گیج شود و فوراً تخیلاتی را که از قبل گفته شده فراموش کند. علاوه بر این ، او به احتمال زیاد شروع به تدوین جملات به صورت دستوری نادرست می کند.
