تنبلی عدم تمایل به انجام هر کاری است. ممکن است گاهی اوقات یا به طور مداوم از پاشنه پا پیروی کند. شما لحظه را به تأخیر می اندازید ، کارهای دیگر را انجام می دهید ، به دنبال بهانه می گردید ، یا فقط بیکار می نشینید. چرا این اتفاق می افتد؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
کمبود علاقه. من نمی خواهم کارهایی انجام دهم که باعث کسالت یا سو mis تفاهم شود. وقتی صحبت از فعالیت های آینده می شود ، هیچ لذتی احساس نمی کنید ، بعلاوه باعث خمیازه شما می شود. شما می دانید که تقریباً در سطح ناخودآگاه چه چیزی را دوست دارید ، به همین دلیل شروع به اجتناب از وظایف کسل کننده خود می کنید.
گام 2
ترس از اشتباه کردن. شما در انجام کار به تأخیر می اندازید ، از ترس اینکه آنها از شما ناامید شوند یا اینکه خودتان از خود ناامید شوید. یا شاید موضوع بسیار جدی تر باشد. به عنوان مثال ، اگر اشتباه کنید ممکن است با شستشوی سر یا تحقیر روبرو شوید. شک و تردید در شما رخنه می کند که آیا شما به اندازه کافی برای این کار خوب هستید و آیا لیاقت آن را دارید ، و اگر نه برای خوب مدتی تسلیم شوید.
مرحله 3
کمبود استراحت فقط خنک شدن روی کاناپه ممکن است به کسی کمک کند ، اما لازم به یادآوری است که هدف مهم آرامش ، تخلیه مغز است. اگر آنها به آن مبتلا نشوند ، احساس خستگی و خستگی می کنید. با این نگرش بعید به نظر می رسد که تمایل به انجام هر کاری وجود داشته باشد.
مرحله 4
عدم پس گرفتن وقتی کاری را انجام می دهید انتظار دارید در ازای آن چیزی دریافت کنید. به عنوان مثال ، اگر گلها را آبیاری کنید ، به لذت بصری آنها فکر خواهید کرد. اما وقتی به شما گفته می شود برگها را بیل بزنید ، تنبلی در شما بیدار می شود ، زیرا شما برایتان مهم نیست که زیر پایتان قرار دارند یا نه. وقتی نمی بینید که فعالیت مفید خواهد بود ، دستان خود به خود می افتند.
