معمولاً فرد ترکیبی از "آرامش المپیک" را در ارتباط با افراد می شنود. همه می فهمند که ما در مورد سلامت ، استقامت صحبت می کنیم. اما تعداد کمی به طور خاص در مورد معنای این عبارت فکر کرده اند.
در اساطیر یونان باستان ، Olympus کوهی است که خدایان در آن نشسته اند. برای انسانهای ساده ، ورودی بسته بود. نه زنگ خطر و نه پوچی انسانی در برابر خدایان جاودان شنیده نمی شد - صلح همیشه بر المپ حاکم بود. خدایان بی تفاوت از آسمان نگاه می کردند و بطور قابل توجهی متین ، با وقار و بی مهابا بودند.
بر این اساس ، "آرامش المپیک" را می توان "بی تفاوتی الهی" توضیح داد. از نظر ما شخصی با آرامش المپیکی ، همیشه آرام ، خویشتندار ، بی عاطفه به نظر می رسد ، خویشتن داری عالی دارد و خونسرد است.
البته ، وراثت در این واقعیت که فرد دارای چنین ویژگی های شخصیتی است ، نقش خاصی را بازی می کند ، اما اساساً این نتیجه کار سخت کوشی بر روی خود است ، این یک هدیه سرنوشت نیست ، بلکه شکل گیری شخصیت است.
فردی با شخصیت المپیکی ارزش هایی دارد ، او برای رسیدن به اهدافش مصمم است. اما در عین حال ، او حس نسبت خوبی دارد و از افراط و تفریط جلوگیری می کند. گاهی اوقات به نظر می رسد که یک فرد هدفمند و فعال محکوم به هیجان و استرس مداوم است. اما این مورد نیست. او معتدل ، خونسرد ، تصویری واضح از خواسته های خود را حفظ می کند - این به او ثبات می بخشد. حواس او را پرت نمی کند و دائماً به جلو می رود.
راز آرامش المپیک این است که بدون تعصب بی جهت ، با محیط پیرامون خود رفتار کنید. اگر شخصی فکر کند که توسط دشمنان محاصره شده است ، پس دائماً در تنش است ، به کسی اعتماد ندارد ، فقط انتظار فریب و نیرنگ را دارد. و با چنین نگرشی به زندگی ، دستیابی به موفقیت دشوار است ، زیرا تمام وقت برای محافظت از خود در برابر بدخواهان اطراف لازم است. بنابراین ، به سختی می توان چنین شخصی را آرام و سخت گیر نامید.
وابستگی زیاد به محیط باعث ایجاد آرامش المپیکی به شخص نمی شود. به نظر می رسد یک فرد در یک مکان یخ می زند ، تمام افکار و اعمال خود را فقط به سمت عزیزان خود معطوف می کند و دائماً نگران آنها است. چنین هیجانی به او اجازه نمی دهد که به جلو حرکت کند ، و به طور کامل در زندگی شرکت کند.
بنابراین ، برای دستیابی به آرامش ذهنی المپیک ، لازم است بین حوادث آزار دهنده جزئی از شکست های واقعاً بزرگ تفاوت قائل شوید ، نه اینکه خیلی جدی به لحظات آزار دهنده بپردازید. زندگی را با سهولت و شوخ طبعی سپری کنید ، دیگران را درک کرده و ببخشید.
