مردم درباره عشق به زندگی ، به مردم ، به خدا شعر می سرایند. برای بعضی ها خیلی خوب به نظر می رسند ، برای دیگران ضعیف ، ساده لوح. این قابل درک و طبیعی است ، زیرا سطح مهارت در افراد متفاوت است. نویسندگانی هستند که شعرها را خطاب به خود می خوانند. دلیل ش چیه؟ پاسخ بدون ابهام به این سوال غیرممکن است ، زیرا همه چیز به شخص بستگی دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به دلیل یک تغییر شدید در زمینه هورمونی ، نوجوانان همه چیز را خیلی بدتر درک می کنند ، لمس می کنند و آسیب پذیر می شوند ، با والدین ، بستگان و معلمان درگیر می شوند. به نظر می رسد بزرگسالان اصلاً آنها را درک نمی کنند ، نسبت به مشکلات خود بی تفاوت هستند. اگر عشق غیرقابل پاسخ به این مسئله اضافه شود ، دانش آموز ممکن است دچار یک افسردگی شدید شود و تصمیم بگیرد که هیچ شادی در زندگی وجود ندارد ، هیچ کس به او احتیاج ندارد ، هیچ کس او را دوست ندارد و درک نمی کند. کودک برای فرار از این افکار ظالمانه شعرهای عاشقانه ای را خطاب به خودش می سراید. اینگونه شعرها نوعی "دارو" برای افسردگی به وجود آمده است. چنین خلاقیتی از کینه نسبت به جهان خارج صحبت می کند.
گام 2
وضعیت مخالف نیز ممکن است اتفاق بیفتد ، به عنوان مثال ، یک نوجوان قابل تأثیر چنان خوشحال است که از یک عزیز به متقابل دست یافته است ، و احساسات او را غرق کرده است ، می خواهد به همه دنیا بگوید که دوستش دارد. بنابراین ما در مورد عشق به خود خط می گیریم. در چنین آیاتی می توانید یادداشت شادی و خوشبختی را تشخیص دهید.
مرحله 3
در سنین بالغ تر ، این را می توان با دلایل دیگری توضیح داد. به عنوان مثال ، یک شخص به دلایلی با اقوام ، دوستان و همکاران رابطه برقرار نمی کند ، او به هیچ وجه نمی تواند زندگی شخصی خود را ترتیب دهد. او متکبر قلمداد می شود ، در حالی که خیلی هم قابل تأثیر است. به نظر می رسد نویسنده با ایجاد شعرهای عاشقانه از واقعیت ناخوشایند فرار می کند و برای همه توضیح می دهد که او واقعاً مغرور نیست ، شایستگی های زیادی دارد و چیزی برای دوست داشتن دارد.
مرحله 4
زمانهایی وجود دارد که نویسنده با اعتماد به نفس در مقاومت ناپذیری ، خصوصیات بالا ، جذابیت خود ، شعرهایی را درباره عشق به خود می آفریند. او خود را الگو ، معیار همه فضایل می داند. چنین شخصی خود را متعالی می کند. این در حال حاضر تلاقی است بین قوی ترین خودخواهی (در آستانه خودمحوری) و یک اختلال روانی.
