شکی نیست که هر موجود منطقی همیشه دقیقاً آن اهدافی را انتخاب می کند که نتیجه رضایت بخشی ملموسی را برای او به همراه داشته باشد. از این گذشته ، حامل عملکرد هوشیار از جهان معدنی ، گیاهی و حیوانی متفاوت است ، علاوه بر تکامل مواد معدنی و آلی ، طبق قوانین فعلی جهان ، او نیز باید سهم خود را در این زمینه داشته باشد فرآیند خلاقیت چند سطح و متغیر. و این حداکثر کارایی یک کاربرد فردی در این خلاقیت جهانی است که توسط خود فرد و توسط آگاهی جمعی جهان به عنوان یک هدف ایده آل و موجه وجود شناخته خواهد شد.
و چگونه می توان روشی را برای شرکت در فرآیندهای تکاملی جهانی جهان توسط هر حامل عملکردی آگاه انتخاب کرد؟! آیا می توان در یک تغییر محسوس از ابتکارات قانونی موجود در جهان خارج در سطح کلان و خرد هدف گرفت؟
برای اینکه به قدرت خود ایمان داشته باشید و بفهمید که باید توانایی های خود را به کجا هدایت کنید ، کافی است ابتدایی ترین تجزیه و تحلیل را در مورد ابزارهای ایجاد شده برای تأثیرگذاری بر جهان اطراف خود انجام دهید. به عنوان مثال ، هندسه ایده آل یک ساختار ماده به طور طبیعی یک دایره یا یک کره است ، که به درک مسطح یا حجمی فضا بستگی دارد. و اندازه گیری عددی ایده آل در هر زمان دقیقاً صفر بود ، که با تمام زیبایی ریاضی و مجاز آن توالی های عددی دیگر را جذب می کند.
ادامه بحث در مورد تغییرپذیری مکان و زمان ، فکر همیشه به لحظه حرکت و مسیر حرکت دقیقاً همین حرکت اشیا material مادی می رسد. و در اینجا همه چیز بسیار ساده است ، زیرا چرخش است که شکل ایده آل حرکت است. علاوه بر این ، محور چرخش (خود یا اطراف مرکز یک ساختار بسته شده متعارف) از اهمیت ثانویه برخوردار است.
و چه کسی می تواند از نظر توسعه و رهنمودها برای هر یک از نمایندگان بشریت مرجع ایده آل باشد؟ برای یک فرد سالم از نظر روانی با درک طبیعی از جامعه ، این همیشه خود او خواهد بود! علاوه بر این ، منطق مانند محاسبات ریاضی با صفر و بی نهایت کار می کند ، وقتی که اولی دومی را جذب می کند ، و نه برعکس. یعنی خودخواهی هر فرد خاص در بالاترین جلوه خود دقیقاً در جهت خیر جامعه است ، گویی که انتظار تلاش برای آنها را دارد. با در نظر گرفتن واقعیت ساخت بدوی ماده و اولویت منافع شخصی خود نسبت به سایر ملاحظات موضوعی ، به راحتی می توان فهمید که نقطه استفاده از حداکثر تلاش ها همیشه اثربخشی مطلوبیت برای جهان است. اما مقیاس یک قطعه از جهان به طور مداوم افزایش می یابد ، زیرا همه در این مسیر پیشرفت می کنند.
اما به اندازه کافی تئوری! این استدلال ساده تا چه اندازه می تواند در عمل به زندگی افراد خاص قابل اجرا باشد؟ همه چیز ، مثل همیشه ، به آسانی گلوله باران گلابی است! حتی بنیانگذار نظریه "اومانیسم اروپایی" - کنفوسیوس در کل عظمت اندیشه فلسفی امپراتوری آسمانی - استدلال کرد که برای "افراد تنبل" شما باید کاری را که دوست دارید پیدا کنید. و این "طنز" چینی مطمئناً م worksثر است! و سپس پیشرفتهای جدیدی در روانشناسی در مورد "تصعید" وجود داشت. به نظر می رسد که یک شخص می تواند هرگونه نارضایتی از زندگی خود را با ذوق درونی بسیار به خلاقیت در هر یک از نمودهای آن هدایت کند. همین انگیزه است که بسیاری از نمایندگان علم ، فرهنگ ، هنر و حتی ورزش و تجارت را هدایت می کند.
و خلاصه استدلال فوق در مورد موضوع اهمیت خود در مقیاس جهان به این شکل خواهد بود: "شما باید این کار را بکنید تا رضایت درونی حاصل شود ، اما به شرطی که کسی از این بدتر از آنچه بود قبل از این تأثیرات."
