یک قانون نسبتاً منصفانه وجود دارد: به مردم کمک کنید ، و آنها راهی برای کمک به شما پیدا می کنند. اما چگونه می توان یاد گرفت که به ضرر خود و به گونه ای کمک کند که واقعاً به شخص در بدبختی کمک کند؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
نزدیک مردم باشید ، با آنها باشید. در واقع ، این مهمترین و مهمترین کاری است که می توانید انجام دهید. در لحظات غم و اندوه بعید است که یک شخص کاملاً آنچه شما به او می گویید را درک کند ، اما او برای همیشه حضور شما در کنار او را در این روزهای سخت به یاد می آورد.
گام 2
قبل از کمک به شخصی ، از او اجازه این کار را بگیرید. اما به طور خاص بپرسید ، برای مثال ، "با کیف خود کمک کنید؟" یا "وقتی که شما در محل کار خود هستید با مادر خود بنشینید؟" اگر فردی تصمیم گرفت به شخص دیگری کمک کند ، ناراحت نشوید ، شاید بتوانید کمی دیرتر به او کمک کنید.
مرحله 3
اندوه و اشک را با کسی که در رنج است شریک کنید. احساسات خود را پنهان نکنید یا سعی کنید یک مونولوگ آرامبخش ارائه دهید که اوضاع چندان بد نیست. فقط با ابراز موافقت در اینکه شرایط فوق العاده دشوار است ، متاسفید ، و حتی شاید شما نمی دانید چگونه کمک کنید و چه چیزی بگویید ، احساسات شخص را تأیید می کنید. او درک خواهد کرد که شما صادقانه با او همدردی می کنید ، بنابراین ، برای او آسان تر خواهد شد.
مرحله 4
به حرف شخص گوش کن در شرایط دشوار ، مهم است که افراد به سادگی ابراز وجود کنند ، هر آنچه را که به ذهن و ذهن آنها می رسد ، بگویند ، همه آنچه را که از خودشان جمع شده اند بیرون بریزند. با دقت گوش دهید ، اما سعی نکنید نظرات یا اصلاحات خود را وارد کنید. وظیفه شما کمک به ریختن تجربیات دردناک وی است.
مرحله 5
شخص را مجروح و آسیب پذیر بپذیرید. به او اجازه دهید بدون اینکه بخواهد وضعیت را مثبت کند ، رنج بکشد و درد خود را احساس کند. اگر مانع اشکهای او نشوید ، فرد می فهمد که او را همانطور که اکنون است قبول دارید ، احساس ناکافی و ضعیفی نخواهد کرد.
مرحله 6
تنها چیزی که فردی در غم و اندوه می خواهد این است که آنچه از دست داده است پس دهد. بنابراین ، هنگام ارائه کمک ، واقع بین باشید و قلعه های هوا را تغییر ندهید. مهمترین کمک شما حضور در آنجا است ، اما قادر به بازگشت چیزی نیستید.
مرحله 7
برای فرد روشن کنید که آنچه در آن لحظه تجربه می کند و نحوه رفتار طبیعی است و فراتر از برخی از قوانین رفتاری نیست. بنابراین ، تمام طغیان های احساسی یک شخص را تأیید کنید ، خاطرات او را آزاد کنید.
مرحله 8
یک فرد رنج دیده می تواند ناگهان بی ادب ، عصبانی شود و این می تواند به شما آسیب برساند ، زیرا شما بسیار به او کمک می کنید ، و او به خود اجازه می دهد با شما بی ادبانه صحبت کند. اما صبور باشید ، رفتار او را مربوط به شخصیت خود ارزیابی نکنید. فراموش نکنید که یک فرد بیمار است و تمام تظاهرات او ناشی از بیماری روحی او است. سرانجام خود را به یاد بیاورید ، زیرا شما همچنین می توانید با کسانی که دوستشان دارید خشن باشید.
مرحله 9
با تغییراتی که شرایط به وجود آورده است به فرد کمک کنید تا خود را با زندگی جدید وفق دهد. او را آماده کنید ، چیزی به او بیاموزید ، اما سوال را صریح نگویید: "شما باید تغییر کنید." می تواند ترسناک باشد.
مرحله 10
همراه با روزهای روشنگری ، خود را برای بسیاری از روزهای دشوار پیش رو آماده کنید. این را می توان با جهش در دامنه خلق و خو ، پرخاشگری غیر منتظره یا سرگرمی بیان کرد. همه اینها را بپذیرید و فرد را ترک نکنید تا زمانی که این کار را تا آخر انجام داده است. زخم ها به همین سرعت بهبود نمی یابند ، اما می توانید سرعت آنها را تسریع کرده و بهبود آنها را تسهیل کنید.
