اشک دارو برای روح است. آنها در همه مردم مشترک هستند و مردان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. نمایندگان جنس قوی که اشک برای آنها یک تابو سخت است ، بیشتر در معرض استرس و بیماری هستند.
دنیای کلیشه ها
اشک نوعی ابراز احساسات است که فارغ از جنس ، سن و نگرش به زندگی در همه افراد مشترک است. جامعه عادت دارد که واقعیت را از طریق منشور کلیشه ها درک کند ، بنابراین بسیاری از مردان از کودکی "برنامه ریزی شده" اند تا در جمع اشک نریزند. با این حال ، این بدان معنا نیست که نمایندگان جنس قوی در یک انزوای باشکوه نمی توانند احساسات را آزاد کنند.
روانشناسان می گویند که مردان بیشتر از زنان بیمار می شوند ، زیرا آنها اشک را یک تابو سخت می دانند. این مشکل از کودکی ناشی می شود ، وقتی والدین کلیشه "مردان واقعی هرگز گریه نمی کنند" را در ذهن پسران نهادینه می کنند ، فراموش می کنند که اشک مظهر ضعف نیست ، بلکه تنها راهی برای آزادسازی انرژی منفی بدن است. طغیان های عاطفی به همان اندازه از ویژگی های زن و مرد است - نمایندگان جنس قوی نیز واکنش تندی نسبت به از دست دادن یکی از عزیزان ، خیانت و خیانت نشان می دهند ، بنابراین حق دارند هرچقدر که بخواهند گریه کنند.
ما نباید اشک شادی مردان را فراموش کنیم. تولد یک کودک ، عروسی با یک زن محبوب اتفاقات بسیار مهیجی است که مهار احساسات برای بسیاری از جنسهای قوی امکان پذیر نیست.
آیا ارزش دارد جلوی اشک را بگیرید؟
یک مرد ، برخلاف یک زن ، توانایی گریه در اجتماع را ندارد و از او چشم پوشی می کند. البته ، اگر ما در مورد شرایط بحرانی مرتبط با مرگ نزدیکان یا دوستان صحبت نمی کنیم. یک نماینده از جنس قوی نباید احساسات را در حضور یکی از عزیزان خود مهار کند ، این به هیچ وجه ضعف او را نشان نمی دهد. برای بسیاری از زنان ، اشک مردان مظهر عمیق ترین و صمیمانه ترین احساسات است.
با این حال ، آنها نباید به یک پدیده سیستماتیک تبدیل شوند. مردی که همیشه و در همه جا اشک می ریزد قطعاً احترام دیگران را بر نمی انگیزد و فرد برگزیده را در موقعیت نامناسبی قرار خواهد داد. هر فرد فردی است ، گاهی اوقات نمایندگان جنس قوی آنقدر احساساتی هستند که حتی هنگام تماشای ملودرام می توانند اشک بریزند. این به معنای ضعیف بودن و مثر بودن آنها نیست ، اشک فقط مظهر یک حالت ذهنی است ، همان خنده ، لبخند و … مهار احساسات برای سیستم عصبی مضر است ، بنابراین مردانی که هرگز به خود اجازه گریه نمی دهند سعی می کنند راه های دیگری برای "خنثی کردن" بدن پیدا کنند. بعضی اوقات به سمت بطری و سیگار کشیده می شوند و نه تنها برای خودشان ، بلکه برای عزیزانشان نیز مشکل ایجاد می کنند. چنین افراد "قوی" مطمئناً باعث احترام در چشم دیگران نمی شوند ، بنابراین اشک ها بدترین راه برای کسب آرامش روانی نیستند.
