اعتیاد به قمار خیلی سریع از سبک زندگی به یک بیماری واقعی تبدیل می شود که خلاص شدن از آن بسیار دشوار است. طبق محافظه کارانه ترین تخمین ها ، حدود 10 درصد از مردم جهان از درجه اعتیاد به قمار تا یک درجه یا دیگری رنج می برند. شخصی در دستگاه های حافظه کل ثروت را به باد می دهد و شخصی روزها در کازینوهای مجازی بازی می کند.
اعتیاد به قمار به بیماری هایی از نظر روانشناختی اطلاق می شود که هیچ درمان دارویی برای آنها وجود ندارد. روند خلاص شدن از اعتیاد در مطب روان درمانگر انجام می شود. با این حال ، کمک های حرفه ای همیشه نتایج مطلوبی نمی دهد. به خصوص در مواردی که بیمار به اهمیت کار مستقل بر روی بیماری خود پی نبرد.
یک تصور غلط رایج این استدلال است که رهایی از اعتیاد به قمار آسان است - فقط بازی نکردن کافی است. بسته به قدرت اراده ، فردی که از این بیماری رنج می برد ممکن است برای مدتی وسوسه شرط بندی مجدد را از خود دور کند ، اما بدون داشتن یک بنیان انگیزشی قدرتمند ، چنین تلاشهایی به سرعت از بین می رود و حالت وقفه با یک بازی دیگر به پایان می رسد.
لازم به یادآوری است که اعتیاد به قمار اغلب توسط افراد دارای عاطفی ناپایدار رنج می برند ، در معرض استرس قرار می گیرند و به خودی خود کنار می روند. هر چیز کوچکی می تواند چنین بازیکنی را به خرابی تحریک کند. علاوه بر این ، سندرم ترک به اصطلاح منجر به این واقعیت می شود که شخص خودش شروع به جستجوی بهانه ای برای شل شدن می کند.
روانشناسان در چنین مواردی توصیه می کنند با یک جدا شدن پیچیده از محیط بازی شروع کنید. برای این کار لازم است تا حد ممکن موقعیت هایی را که می توانند شما را به بازی سوق دهند خنثی کنید. از بازدید از مکانهایی که دستگاههای اسلات در آنها قرار دارد خودداری کنید. برای کاهش وسوسه بازدید از کازینو مجازی باید زمان کمتری را در رایانه بگذرانید و بهره وری خود را افزایش دهید.
در راه خلاص شدن از اعتیاد به قمار ، اغلب لازم است که خلا the ایجاد شده پس از امتناع از بازی با نوعی "جانشین" را پر کنید. و وقتی آنها به ورزش ، سرگرمی خانوادگی یا افزایش فعالیت در فعالیت های اجتماعی علاقه مند می شوند خوب است. با این حال ، عدم بازی اغلب می تواند سایر گرایش های نهفته مانند الکل ، رانندگی با سرعت بالا یا مواد مخدر را تشدید کند. برای اینکه اجازه ندهید کسی از یک افراط به دیگری منتهی شود ، باید به یاد داشته باشید که در مرحله اولیه مبارزه با اعتیاد به قمار ، "نظم بخشیدن به امور" در آگاهی فرد و موقعیت خود در یک نقش مهم ، نقش مهمی دارد. جامعه. شما باید ریشه هایی را که منجر به اعتیاد به قمار شده اند به وضوح درک کنید - و اغلب تمایل به درک اشتیاق یا حرص ابتدایی نیست. ریشه اعتیاد به قمار بسیار عمیق تر است و اغلب با عدم تحقق در زندگی حرفه ای یا خانوادگی ، عدم راحتی روزمره و حسادت بیمارگونه نسبت به اقوام و دوستان موفق تر همراه است.
با درک ریشه های این مشکل ، فردی که از اعتیاد به قمار رنج می برد مجبور است کارهای جدی روی خودش انجام دهد و تمام تلاش خود را برای درک تخریب انگیزه های سوق دادن به دستگاه اسلات یا مهمانی بعدی بازی ورق انجام دهد. ارزیابی مجدد ارزش ها ، دستیابی به نتیجه چشمگیر را ممکن می سازد در صورتی که فردی که از اعتیاد به قمار رنج می برد ، از نزدیکان حمایت و درک کند. کاهش شدید پول نقد رایگان نیز بازدارنده اصلی قمارباز آسیب شناس است.
اعتیاد به قمار ، مانند هر بیماری ، به مراحل تشخیص داده می شود. سخت ترین مورد با تمایل دائمی به بازی و عدم رضایت از پیروزی مشخص می شود. در حقیقت ، روند بازی به یک زنجیره از اقدامات واحد تبدیل می شود ، بدون آن فرد دیگر معنای وجودی نمی دهد.افسردگی همراه و احساس عمیق شرم گاهی منجر به عواقب غم انگیزی می شود. در این مرحله ، خوددرمانی به ندرت به نتیجه مطلوب منجر می شود و برای مقابله با اعتیاد به قمار باید از درمان های روان درمانی جدی استفاده شود.
