همین چند سال پیش ، مردم از تلفن فقط برای هدف مورد نظر خود - برای برقراری تماس استفاده می کردند. امروزه ابزارها بیشتر و بیشتر پیچیده می شوند. تلفن هوشمند مدرن عملکرد رایانه لوحی ، دوربین ، کنسول بازی ، کتاب الکترونیکی و دوربین فیلمبرداری را انجام می دهد. با این حال ، این وضعیت یک نقطه ضعف دارد: مردم آنقدر به تلفن های خود نزدیک هستند که اغلب از ترس از دست دادن آنها و یا به راحتی گذاشتن آنها در خانه وحشت دارند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در روانشناسی ، وابستگی به دستگاه های تلفن همراه و ارتباطات سلولی را نوموفوبیا می نامند. این اصطلاح نسبتاً اخیراً ظهور کرده است. این مخفف هربی موبایل هراسی نیست. با استفاده از این مفهوم ، متخصصان می توانند وضعیت فردی را توصیف کنند که دستگاه را در خانه رها کرده ، آن را گم کرده ، فراموش کرده که به موقع پول به حساب خود وارد کند ، باتری را دوباره شارژ کند یا در مکانی باشد که اتصال تلفن همراه وجود ندارد. نوموفوبیا با اضطراب فزاینده مشخص می شود ، گاهی اوقات به دلیل عدم توانایی در تماس با فرد نزدیک خود به وحشت تبدیل می شود و همچنین به دلیل درک اینکه او قادر به انتقال به شما نیست.
گام 2
روانشناسان انگلیسی سه نوع مشترک تلفن همراه را از یکدیگر تشخیص می دهند. نوع اول "جدا" است ، یعنی افرادی که می توانند با تلفن یا بدون تلفن در آرامش زندگی کنند. برای آنها ، دستگاه صرفاً وسیله ای برای برقراری ارتباط است. "پروتزهای مصنوعی" در نبود تلفن کمی احساس اضطراب می کنند ، اما در اصل آنها می توانند بدون تلفن همراه این کار را انجام دهند. Cyborgs به نوبه خود نمی تواند زندگی خود را بدون تلفن همراه تصور کند و بنابراین هرگز از آن جدا نمی شود.
مرحله 3
برای اینکه یک بار و برای همیشه از شر عادت وسواسی جدا نشدن از تلفن خلاص شوید ، ابتدا باید صادقانه اعتراف کنید که واقعاً یک اعتیاد دارید. سپس باید به وضوح زمانی را که در آن تلفن همراه خود را لمس نمی کنید مشخص کنید. بگذارید مکالمه شما بیش از 8-10 دقیقه طول نکشد - این زمان برای بحث در مورد هر مشکلی کافی است. اگر مکالمه طولانی است ، از مکالمه دعوت کنید که شخصاً در مورد س yourال شما بحث کند.
مرحله 4
تعداد پیام های ارسالی از تلفن همراه خود را کاهش دهید. گزینه ایده آل بیش از 8-10 پیامک در روز نیست. هنگام قدم زدن سگ یا رفتن به فروشگاه مواد غذایی ، تلفن همراه خود را در خانه بگذارید. در این مدت ، دنیا سقوط نخواهد کرد و شما دیگر وسوسه نمی شوید که پیامک ارسال کنید یا تماس اضافی دیگری برقرار کنید.
مرحله 5
سعی کنید تلفن خود را در یک مکان خاص در خانه قرار دهید و همچنین آن را در آپارتمان حمل نکنید. شب از او جدا شوید ، او را زیر بالش قرار ندهید. محدودیت دقیق هزینه ای را که می توان برای ارتباطات از طریق تلفن همراه صرف کرد تعیین کنید و کاملاً به آن پایبند باشید.
مرحله 6
سیم کارت را در صورت حفظ ، در اولین دستگاه قرار دهید ، یا از بستگان / دوستان خود یک تلفن ساده با یک بازی ابتدایی ، بدون دوربین ، اینترنت و پخش کننده MP3 بخواهید. حداقل یک هفته با چنین وسیله ای راه بروید. ممکن است همزمان احساس خلا information اطلاعاتی داشته باشید ، اما تسلیم نشوید! با خواندن یک کتاب جالب می توانید آن را پر کنید. آن را در لحظه ای بخوانید که یک بار دیگر "جلب شده اید" تا به صفحات سایت ها نگاه کنید یا با تلفن خود بازی کنید.
مرحله 7
همچنین می توانید روش سخت تری برای مقابله با اعتیاد خود استفاده کنید - تلفن همراه خود را به مدت یک روز خاموش کنید. این زمان را مفید بگذرانید - به عنوان مثال ، با کودک خود به پیاده روی بروید ، به ملاقات بروید ، به سینما یا تئاتر بروید. اگر می توانید چنین آزمایشی را پشت سر بگذارید ، وضعیت شما اصلاً ناامید کننده نیست.
مرحله 8
اگر این روش ها جواب نداد ، می توانید به یک روش رادیکال تر متوسل شوید. برای تعطیلات به مکانی با مشکلات تلفن همراه بروید. این می تواند یک جنگل ، کوه ، خانه ای با مادربزرگ در روستا یا یک استراحتگاه خارجی باشد ، جایی که می توانید با ارتباط مکرر با تلفن همراه به یک منهای بزرگ بروید.با این کار عادت خواهید کرد که تلفن همیشه در نوک انگشتان شماست ، اما کاملاً بی فایده است. اگر اوضاع واقعاً بد است ، به یک روانشناس حرفه ای مراجعه کنید. شما نباید از این خجالت بکشید. نکته اصلی این است که با گذشت زمان شما قادر خواهید بود مانند فردی فارغ از اعتیاد احساس کنید.
