در روانشناسی ، تعارض به عنوان موقعیتی درک می شود که ریشه آن تناقض وجود دارد. دیدگاه ها ، اهداف ، خواسته ها ، علایق طرفین ممکن است از هم جدا شوند. پنج راهکار اصلی برای حل وضعیت درگیری وجود دارد.
اینکه هر طرف برای حل تناقض کدام راه را انتخاب کند ، به مجموعه ای از عوامل بستگی دارد. این شامل خصوصیات شخصی ، درجه آسیب وارد شده ، در دسترس بودن منابع ، وضعیت ، شدت مشکل ، ارزیابی عواقب است.
استراتژی رقابت
استراتژی رقابت در تلاش یک طرف درگیری برای تحمیل راه حل مفید برای خود برای طرف دیگر بیان می شود. اگر تصمیم به وضوح سازنده باشد ، می توان به این استراتژی متوسل شد. همچنین اگر منظور از سود گروهی باشد ، نه یک فرد.
رقابت اغلب توسط کسانی استفاده می شود که نتیجه خاصی برای آنها بسیار مهم است. چنین افرادی قاطعانه به اصول خود متعهد هستند. از رقابت می توان در غیاب زمان لازم برای اجرای یک استراتژی وفادارتر نیز استفاده کرد.
سازش و همکاری
یافتن سازش در یک خواست متقابل برای حل منازعه است که متقابلاً تسلیم یکدیگر می شوند. در همین زمان ، مخالفان تا حدی برخی از خواسته های خود را رها می کنند ، آماده بخشش و پذیرش ادعاهای طرف مقابل هستند. اگر هر یک از طرفین واقعیت برابر بودن حریف را بپذیرند ، سازش موثر خواهد بود.
همکاری یکی از بهترین راهکارهای حل تعارض است. در همان زمان ، طرفین به طور سازنده ای در مورد وضعیت بحث می کنند و یکدیگر را متحد می دانند. هر دو طرف باید تعصبات را کنار بگذارند ، اختلافات در موقعیت اجتماعی یکدیگر را نادیده بگیرند.
اسکان و اجتناب
استراتژی سازگاری امتناع اجباری یا داوطلبانه از جنگ است. طرف تسلیم کننده می تواند به اشتباهات خود و یا خستگی ناپذیر بودن مسئله اعتراف کند. او ممکن است به طرف مقابل وابسته باشد ، نیاز به یک رابطه خوب با او داشته باشد.
گاهی اوقات تحت فشار شخص ثالث به این امتیاز متوسل می شود. همچنین شرایط درگیری وجود دارد که آسیب قابل توجهی به هر دو طرف وارد می کند. در این حالت ممکن است یکی از طرفین تسلیم شود تا همه چیز را از دست ندهد.
استراتژی اجتناب در اجتناب از حل مشکل بیان می شود ، زمانی که یکی از طرفین سعی می کند با کمترین ضرر از وضعیت درگیری خارج شود. اجتناب از درگیری پس از یک سری شکست در استفاده از سایر استراتژی ها بسیار معمول است. بنابراین ، انقراض درگیری آغاز می شود.
یکی از مخالفان ممکن است از درگیری خسته شود ، تمایل به حل اوضاع را از دست بدهد. ممکن است وقتش برای این کار تمام شود و سعی می کند با پرهیز از وقت ، وقت بخرد. گاهی اوقات اجتناب در مواردی که لازم است با استراتژی رفتاری خود مقابله کنید استفاده می شود.
