با چشم می توانید از وضعیت احساسی یک فرد ، خلق و خو ، افکار مطلع شوید. اگر جهت نگاه ، اندازه مردمک ها را از نزدیک دنبال کنید ، می توانید از قبل بدانید که بردار مکالمه به کجا هدایت می شود.
یک مکالمه با توجه قادر خواهد بود روحیه خود را با چشم یک شریک زندگی تعیین کند ، حتی افکار او را بخواند. اما برای این کار شما باید نه تنها رعایت کنید ، بلکه برای نشان دادن همدلی نیز باید باشید.
اندازه مردمک چشم
وقتی مکالمه در جریان است ، گفتگو کنندگان با نگاهی ملاقات می کنند ، به یکدیگر نگاه می کنند. اگر شریک گفتگو از نگاه کردن به چشم معمول اجتناب می کند ، یا علاقه ای به ادامه موضوع ندارد یا چیزی را پنهان می کند.
از یک نگاه کناری غالباً برای انتقال علاقه استفاده می شود. در بیشتر موارد ، با کمی چروک و ابرو برآمده همراه است. اما اگر خشم در چشم وجود داشته باشد ، این نشانه خصومت یا سو susp ظن است.
خوب است اگر مکالمه در نور روز انجام شود. سپس می توانید مردمک ها را مشاهده کنید. آنها روحیه یک فرد را کاملاً منتقل می کنند. اگر حال و هوای مطبوعی عالی باشد ، مردمک چهار بار گشاد می شوند. با کاهش روحیه ، آنها "دانه ها" کاهش می یابند.
محل دانش آموز
هنگام تصمیم گیری در مورد مسائل مهم با گفتگو ، حتی نمی توانید به چشمان او نگاه کنید ، بلکه سعی کنید محل مردمک ها را مشاهده کنید. این به شما کمک می کند تا مشخص شود که هوشیاری در یک زمان مشخص در کدام صفحه قرار دارد. به عبارت دیگر ، برای تعیین اینکه آیا واقعیت گفته می شود ، دروغ دیگری ابداع می شود یا شخص به طور موقت از مکالمه خارج می شود.
اگر در حین برقراری ارتباط ، متکلم چیزی بگوید ، چشمان خود را به سمت پایین بیاورد و آنها را به سمت راست برگرداند ، هوشیاری او در گذشته باقی مانده و خاطرات را از آنجا بیرون می کشد. اما وقتی نگاه به سمت بالا و راست معطوف شود ، فرایند برنامه ریزی ، ارائه تصویری از آینده ، تجزیه و تحلیل وجود دارد. وقتی به سمت راست نگاه می کنید ، وضعیت در یک لحظه مشخص از زمان تجزیه و تحلیل می شود ، بدون اینکه به گذشته یا آینده بروید. شخص "اینجا و اکنون" است. هنگام تصمیم گیری در مورد س questionsالات مهم ، با انتخاب پاسخ ، فرد اغلب به صورت افقی به سمت راست نگاه می کند ، گویی که تمرکز دارد.
اگر صحبت کننده به سمت چپ نگاه کند ، سعی دارد از نظر احساسی هماهنگ شود. سمت چپ فرد مسئول احساسات است. یعنی وقتی نگاه به سمت چپ به سمت پایین معطوف می شود ، شریک می تواند احساسات را به خاطر بسپارد ، در آنها فرو رود. اما نگاه به بالا و چپ نشان می دهد که گفتگو فقط فکر می کند ، در "هضم" احساسات فرو رفته است.
اگر یک گفتگوی صریح وجود داشته باشد ، نگاه انسان اغلب می تواند حرکت کند. با نگاه به جایی که نگاه حرکت می کند ، می توان نه تنها خلق و خو ، بلکه قطب فکر را نیز تعیین کرد.
در زمان اتحاد جماهیر شوروی ، افسران اطلاعاتی و افسران KGB یاد می گرفتند که به پل بینی فرد گفتگو نگاه کنند. این امکان ایجاد این احساس را فراهم می آورد که یک مکالمه صریح انجام می شود ، در حالی که در واقع افکار پنهانی از طرف صحبت کننده بسته باقی مانده است. اگر وی نمی خواهد افکارش در یک مکالمه صریح خوانده شود ، این روش می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
