چگونه فوبیای اجتماعی را از اختلال شخصیت اجتنابی تشخیص دهیم

چگونه فوبیای اجتماعی را از اختلال شخصیت اجتنابی تشخیص دهیم
چگونه فوبیای اجتماعی را از اختلال شخصیت اجتنابی تشخیص دهیم

تصویری: چگونه فوبیای اجتماعی را از اختلال شخصیت اجتنابی تشخیص دهیم

تصویری: چگونه فوبیای اجتماعی را از اختلال شخصیت اجتنابی تشخیص دهیم
تصویری: چگونه 7 ویژگی اختلال شخصیت اجتنابی را تشخیص دهیم؟ 2024, ممکن است
Anonim

اگر از فردی که دچار هراس اجتماعی است س isال شود که چرا فقط عصرها یا فقط یک بار در ماه از خانه خارج می شود ، او شروع به توصیف موقعیت های مختلف اجتماعی می کند که برای او خطرناک به نظر می رسند ، و شکایت می کند که نمی داند چگونه باید مطابق آن رفتار کند. و بیمار مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی به طور خلاصه پاسخ خواهد داد: "زیرا من وحشتناک هستم و نمی خواهم دیده شوم."

اختلال شخصیت اجتنابی
اختلال شخصیت اجتنابی

چنین بیماری از اجتناب جسمی و شناختی به عنوان روشی برای جلوگیری از موقعیت هایی که در آن طرد و تحقیر می شود ، استفاده می کند. و او متقاعد شده است که مطمئناً طرد و تحقیر خواهد شد ، زیرا ، به نظر او ، لیاقت هیچ چیز بهتر را ندارد. وقتی افراد دیگر چنین رفتاری را از خود نشان نمی دهند ، بیمار با این عقیده که "او را در افکارش طرد و تحقیر کرده اند" به او "اطمینان" می دهد.

یک sociophobe از ناسازگاری اجتماعی خود رنج می برد ، و یک فرد مبتلا به IDD از تمام شخصیت خود رنج می برد ، او از نوع نگاه ، نحوه تفکر و صحبت خود متنفر است. احساس فرومایگی تعمیم یافته او از اوایل کودکی ریشه می گیرد ، هر فکر و هر عملی را تعریف و رنگ آمیزی می کند ، واقعیت بیرونی را تحریف می کند و باعث می شود تهدیدی اجتناب ناپذیر در بی ضررترین رفتار دیگران باشد.

با اضطراب اجتماعی ، از ناتوانی اجتماعی ، کمبود مهارت های اجتماعی ، تلاش برای کنار آمدن با علائم و کسب مهارت های از دست رفته آگاهی پیدا می کنید.

در اختلال شخصیت اجتنابی ، شما متقاعد شده اید که راهی برای شما نیست که بتوانید چیزی را درست بگویید و انجام دهید. شما کاملاً و ناامیدانه مطمئن هستید که همیشه و در همه چیز اشتباه ، بی کفایت و مستحق انتقاد و تحقیر جهانی هستید. و تنها راه برای به تعویق انداختن اجرای حکمی که خودتان صادر کرده اید ، اجتناب جسمی از افراد دیگر و اجتناب از نظر شناختی در مورد آنچه واقعاً در واقعیت شما اتفاق می افتد است.

فرد مبتلا به اختلال اجتناب با احساس نابودی و باور ناخودآگاه وارد هر وضعیت زندگی می شود ، هر چقدر تلاش کند ، هر کاری که انجام می دهد برای او بسیار بد تمام خواهد شد. در عین حال ، بیمار به دلیل اجتناب شناختی ، این تجربیات را ثبت یا تحلیل نمی کند. به هر حال ، او قبل از شروع بازی می بازد. به همین دلیل است که به نظر می رسد سرک های اجتماعی در ارتباطات بسیار ناجور و ناسازگار هستند و کسانی که از IDD رنج می برند شخصیت های ناکافی و ترسناکی هستند.

توصیه شده: