روان پریشی سالخورده (سالخورده) دسته ای از آسیب های روانی است که شامل اختلالات منحصراً در سنین پیری است. بیشتر اوقات ، یک یا نوع دیگری از روان پریشی در سن 65-75 سالگی تشخیص داده می شود. ممکن است بر اساس ویژگی های مشخص ، به پیشرفت بیماری مشکوک باشید.
روان پریشی پیری شامل چهار شرط اصلی است:
- یک شکل ساده روان پریشی پیر
- بیماری آلزایمر؛
- روان پریشی هذیان در سنین پیری ؛
- فرم تنظیم کننده
هر نوع علائم متمایز (علائم) خاص خود را دارد.
یک شکل ساده روان پریشی سالخورده
این نوع اختلال روانی که در افراد مسن رخ می دهد شایع ترین و در نهایت منجر به زوال عقل است. با این حال ، لازم است که هر نوع روان پریشی پیر ، شخصیت ، شخصیت را تغییر می دهد ، پیشرفت می کند و در یک حالت ناتوانی کامل به پایان می رسد.
اولین علامت آسیب شناسی مشکلات حافظه است. فراموشی شروع می شود ، نه به علت آسیب سر یا مصرف بیش از حد دارو. از دست دادن حافظه با شرایط زیر همراه است:
- بیمار خشن ، "بی عاطفه" ، بیرحمانه می شود.
- خودخواهی و مشاجره افزایش می یابد؛
- شخصیت "درشت" تدریجی وجود دارد ، فرد بیمار به معنای واقعی کلمه در مقابل چشمان ما تغییر می کند ، بدخلق ، عبوس ، پرخاشگر می شود.
- از بین رفتن علاقه به هر شغلی ، سرگرمی ، زندگی به طور کلی از بین می رود.
- هدف اصلی این است که فقط نیازهای خود را برآورده کنید ، در حالی که نظرات و خواسته های افراد اطراف درک نمی شود یا باعث واکنش منفی شخص بیمار نمی شود.
- حالت طبیعی خواب و بیداری به تدریج مختل می شود. فرد بیمار به ویژه در عصر و شب فعال است و اجازه نمی دهد که بستگان که با او هستند به طور عادی استراحت کنند.
تلاش برای برقراری ارتباط با شخصی در چنین وضعیتی به معنای واقعی کلمه غیرممکن است. بیمار کاملاً از هرگونه انتقادی نسبت به خود و رفتار خود بی بهره است. او این بیماری را تشخیص نمی دهد ، هرگونه مشکلی را انکار می کند. در برخی موارد - این به ویژه برای مردان معمول است - هرزگی جنسی ظاهر می شود.
همانطور که آسیب شناسی ذهنی ایجاد می شود ، یک حالت گمراهی ایجاد می شود: بیمار نمی تواند نه تنها در خیابان ، بلکه در خانه نیز حرکت کند. او قادر نیست بگوید چه سالی در حیاط است ، چه ساعتی در ساعت است و غیره. تمام علایق فقط به نیازهای فیزیولوژیکی کاهش می یابد ، در حالی که بیمار به تدریج نه تنها اعضای خانواده ، بلکه حتی بازتاب خود را در آینه متوقف می کند ، قادر به تعیین اینکه چه کسی در عکس است.
بیماری آلزایمر
این شکل از روان پریشی سالخورده تا حد زیادی با تظاهرات فوق مشخص می شود. با این حال ، به عنوان یک قاعده ، بیماری آلزایمر به سرعت یک شکل ساده روان پریشی پیشرفت نمی کند. و علاوه بر این ، این آسیب شناسی می تواند - خیلی آهسته - در سنین پایین (پس از 50 سال) شروع به توسعه کند.
یک علامت اضافی که اغلب در متن این اختلال روانی ظاهر می شود ، توهم است. در ابتدا می توانند صرفاً بصری و کوتاه مدت باشند. با این حال ، با پیشرفت بیماری ، توهمات لمسی و شنوایی می شوند ، آنها شروع به آزار و شکنجه پیرمرد بیمار می کنند.
نتیجه این بیماری همیشه از بین رفتن شخصیت است.
روان پریشی هذیان در سنین پیری
این نوع روان پریشی بیشتر علائم مشخصه دو بیماری اول را دارد. این همچنین جایی است که اختلالات حافظه رخ می دهد ، علایق از دست می روند و غیره. هذیان ، یک ویژگی اصلی است.
هذیان نوع خاصی از اختلال روانی است که با توهم ، توهم ، هذیان ، گیجی مشخص می شود.به عنوان یک قاعده ، مشکلات با توجه ، تفکر ، اراده ، درک از خود و جهان ایجاد می شوند و زمینه عاطفی مخدوش می شود.
روان پریشی در دوران پیری با این موارد مشخص می شود:
- هذیان کلاسیک - بیمار یک شخص مستقیم در توهمات خود است ، و فقط از کنار مشاهده نمی کند.
- هذیان اغراق آمیز - غر زدن مداوم غیر همسان در حالی که بیمار دائماً یکنواخت در حال چرخش است ، برای مدت طولانی در یک وضعیت نشسته و سرسختانه پرها و ذرات گرد و غبار موجود را از بین می برد.
- هذیان حرفه ای - فرد شروع به انجام هر گونه فعالیت ، ایجاد حرکات و غیره می کند ، که مربوط به فعالیت حرفه ای خود در گذشته است. بنابراین ، به عنوان مثال ، اگر بیمار راننده بود ، پس می تواند یک فرمان موجود را "بچرخاند".
به طور معمول تشدید وضعیت ، کمی قبل از مرگ اتفاق می افتد.
فرم تنظیم کننده
روان پریشی سالخوردگی در وهله ابتدایی در درجه اول با تنظیم مجدد همراه است. در پس زمینه آنها ، بقیه علائم معمولی برای این دسته از اختلالات روانی ایجاد می شود.
تنظیمات خاطرات دلنشین کاذب از چیزی هستند. در عین حال ، بیمار کاملاً مطمئن است آنچه در مورد او فکر می کند یا درباره چه چیزی صحبت می کند واقعاً در زندگی او اتفاق افتاده است.
افراد مبتلا به این شکل از روان پریشی معمولاً دارای روحیه نسبتاً خوبی هستند که به شدت با روحیه افسرده یا بدخلقی که در انواع دیگر روان پریشی های سالخورده تفاوت دارد. بیمار ، به عنوان یک قاعده ، شیرین و خوش اخلاق است ، خیلی راحت و با تمایل ارتباط برقرار می کند ، دوست دارد زیاد صحبت کند و برای مدت طولانی ، در حالی که صحبت خود را فیلتر نمی کند ، هیچ انتقادی از آنچه که او صحبت می کند وجود ندارد.
