در میان انواع ارتباطات بین فردی ، اصطلاحاً تماس لمسی ، یعنی به عبارت دیگر لمس نقش مهمی دارد. برای برخی از افراد ، احساسات لمسی موثرترین منبع اطلاعات هستند ، بنابراین ارتباط بدون تماس لمسی برای آنها تقریباً غیرممکن است.
در روانشناسی ارتباطات ، تماس لمسی به معنای لمس یک شخص به شخص دیگر است. در واقع ، این اولین راه ارتباطی است که در دسترس مردم است ، زیرا وقتی شخصی تازه متولد می شود ، برخلاف احساسات لمسی ، هنوز قادر به درک کافی اطلاعات شنیداری و بینایی نیست. برخی از روانشناسان بر این باورند که در این مرحله از ارتباط است که پایه های روان آینده انسان متولد می شود.
انواع تماس های لمسی
به طور سنتی ، تماس های لمسی به انواع مختلفی تقسیم می شوند. اول از همه ، این اصطلاحاً لمس های "حرفه ای" است. پزشکان ، ماساژورها ، آرایشگران ، خیاط ها به راحتی نمی توانند بدون تماس لمسی در فعالیت های حرفه ای خود کار کنند. به عنوان یک قاعده ، اکثر مردم با آرامش متوجه این تماس ها می شوند و اطلاعاتی را در اختیار ندارند.
به گفته روانشناسان ، زنان تمایل بیشتری به برخورد لمسی نسبت به مردان دارند. به همین دلیل ، پاسخ مثبت به لمس را "زنانه" می نامند.
گروه دوم شامل لمس آیینی است. این در مورد شیوه های عرفانی نیست ، بلکه در مورد یک مصافحه کاملاً آشنا یا یک بوسه خوش آمدید روی گونه است. شناخته شده است که به عنوان مثال ، دست دادن به عنوان ابزاری برای نشان دادن مقاصد صلح آمیز و دوستانه ظاهر شد ، اما با گذشت زمان ، این لمس خوشآمد تقریباً به یک آیین واجب تبدیل شده است.
سرانجام ، گسترده ترین منطقه ای که از تماس لمسی در آن استفاده می شود ، حوزه روابط بین فردی است. لمس اینجا جلوه ای از محبت ، همدردی ، خویشاوندی ، جذابیت جنسی است. این می تواند در آغوش گرفتن ، بوسه ، یک ضربه دوستانه روی شانه یا سکته های آرام باشد. این نوع تماس لمسی قوی نشانگر موثری در روابط نزدیک مانند روابط بین یک دختر و پسر است.
تماس لمسی می تواند وضعیت اجتماعی را نشان دهد. در بیشتر مواقع ، لمس توسط کسانی مجاز است که موقعیت بالاتری در جامعه را اشغال می کنند ، به عنوان مثال ، یک رئیس می تواند به شانه یک زیردست سیلی بزند.
نقش لمس در ارتباطات
در روانشناسی ارتباطات ، چندین کانال اصلی ارتباط وجود دارد. مطابق با کدام کانال یک شخص خاص را ترجیح می دهد ، او به یکی از چندین گروه تعلق دارد: "شنیداری" ، "تصویری" و "جنبشی" اعتقاد بر این است که اولین شخصی که کاملترین اطلاعات را دریافت می کند برای شنیدن لازم است ، دوم - برای دیدن ، و سومین احساس. در این حالت ، حواس ، قبل از هر چیز ، حس بویایی و لمس قابل درک است. بنابراین ، Kinesthetics تا حد زیادی به لمس متکی است ، که نه تنها برای دریافت اطلاعات ، بلکه برای انتقال آنها نیز به آنها احتیاج دارد. آنها می توانند به راحتی با میل ناخودآگاه خود برای کوتاه کردن فاصله ارتباطی ، لمس های مکانیکی و غارت کردن لکه های نامرئی از گرد و غبار ، شناخته شوند. برقراری ارتباط با یک حرکات سینتیک برای افرادی که هرگونه تماس لمسی را یک روند کاملاً صمیمی می دانند ، می تواند بسیار استرس زا باشد. اگر چنین فردی هستید ، سعی کنید بلافاصله در مورد دوست نداشتن لمس ، به زیبایی حسی را هشدار دهید تا از درگیری جلوگیری کنید.
