همه مردم مرتباً یکدیگر را تقلب می کنند. این به دلیل ویژگی های روان انسان و همچنین شرایط مختلف اجتماعی است. بنابراین ، روش های مختلفی وجود دارد که می توانید بفهمید آیا مکالمه به شما دروغ می گوید یا نه.
همه مردم دروغ می گویند ، این گفته را می توان یک واقعیت ثابت شده علمی دانست. متأسفانه این چنین است ، اما با دانستن این واقعیت پیش پا افتاده ، می توانید یاد بگیرید که از آن برای منافع خود و جامعه استفاده کنید. شخصی به منظور پنهان کردن اطلاعات خاصی عمداً دروغ می گوید ، شخصی در حال تقلب است زیرا به دلیل ترس نمی تواند حقیقت را بگوید. این بیشتر به دلیل تربیت ، عادت ها و محیط اجتماعی ماست که در یک لحظه خاص از زمان در آن هستیم.
روانشناسی عملی مدرن تعدادی روش کلی برای شناسایی دروغهای شخص مکالمه ایجاد کرده است. مشهورترین نویسندگان در این زمینه از روانشناسی عملی را می توان آلن و باربارا پیز (کتاب آنها کتاب مقدس زبان بدن) ، دزموند موریس ، دکتر کورپاتوف دانست.
برای شناسایی اینکه فردی به شما دروغ می گوید یا نه ، باید به انواع رفتاری رایج انسان متوسل شوید. در زمان کودکی خود و سایر کودکان اطراف خود را در این زمان به یاد بیاورید. تقلب برای کودکان دشوارتر است ، زیرا آنها کمترین تجربه زندگی را دارند ، مهربان ترند و "خراب نمی شوند". هنگامی که کودکان خردسال دروغ می گویند ، آنها تمایل دارند که رفلکس های بسیار مشابه داشته باشند. کودکان ناخودآگاه نمی خواهند دروغهایی را که می گویند بشنوند ، بنابراین ناخودآگاه می خواهند چشمان خود را ببندند (تا کسی که به او دروغ می گویند را نبینند) یا دهان خود را (در واقع دروغ نگویند) یا گوش آنها (که به عنوان "من نمی خواهم دروغهای خودم را بشنوم) همین حرکات برای بزرگسالان ، شخصیتهای بالغ معتبر است ، اما در حین جامعه پذیری آنها ، این حرکات" ساخته شده "و غیرقابل مشاهده تر می شوند ، مثال:
- تمایل ناخودآگاه به بستن چشم به معنای خراشیدن چشم است. بزرگسالان ، به نظر می رسد ، به طور خودکار تمایل به بستن آنها دارند ، اما در نیمه راه ، حرکت را کمی تغییر می دهند تا به نظر واضح نرسد.
- تمایل کودکانه به بستن گوش ها ، با همان منطق ، در خراشیدن لاله گوش در بزرگسالان اصلاح می شود.
- ژست "دهان خود را ببندید" حتی بیشتر تغییر می کند. به عنوان یک قاعده ، به نظر می رسد در بزرگسالان خاراندن بینی است ، لازم به ذکر است که اغلب خاراندن بینی با انگشت وسط یا انگشت اشاره دست ، خاراندن چانه یا قسمت جلویی دیگر صورت (ابروها ، پیشانی ، گونه ها) رخ می دهد) باید گفت که توجه به این شکل از ژست است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد ، زیرا بیشتر از دیگران یافت می شود. علاوه بر این ، در بیشتر موارد ، وقتی شخصی دروغ می گوید ، خود بینی به طور غیر ارادی شروع به خارش می کند. ژست "خاراندن بینی" در هنگام مکالمه نه تنها به معنای واقعی کلمه دهان شما را می بندد و محافظت بیشتری برای صورت شما ایجاد می کند.
روشهای ذکر شده تنها روشها نیستند و "توانایی" دیدن به موقع آنها باید دائماً با تمرکز بر روی دست و صورت فرد مکالمه ایجاد شود. باید گفت که اینها فقط یکی از معدود حرکات دروغ گفتن است و برای افزایش دقت باید همراه با سایر سیگنالهای غیرکلامی در نظر گرفته شود: حرکات پا ، حالات صورت ، حرکت و جهت چشم و سایر موارد.
