طراحی فقط یک فرآیند خلاقانه نیست که مهارت های حرکتی خوب ، تخیل و موارد دیگر را توسعه می دهد. با کمک رنگ یا مداد ، فرد احساسات و تجربیات خود را به کاغذ منتقل می کند. از نقاشی به عنوان یک آزمون به طور فعال در روانشناسی هنگام کار با کودکان استفاده می شود ، زیرا کودکان ، به دلیل واژگان کوچک ، نمی توانند موقعیت یا خلق و خوی خود را با کلمات توضیح دهند. آیا می خواهید درک کنید کودک چه احساسی دارد و چگونه زندگی می کند؟ بخواهید چیزی بکشد.
هنگام نقاشی ، به توالی کودک در استفاده از رنگ های مختلف ، فشار فشار بر مداد / برس ، وضعیت کلی کودک در پشت میز (پشت و بازوهای آرام یا متشنج ، تغییر حالت چهره و غیره) توجه داشته باشید.
استفاده از رنگ های غالباً تیره: مشکی ، بنفش تیره ، آبی تیره نشان دهنده روحیه افسرده ، سطح بالایی از اضطراب و تنش است. به خلوص تصویر توجه کنید. استفاده مکرر از یک مداد و پاک کن ساده (کودک می کشد ، سپس پاک می کند ، دوباره می کشد و پاک می کند ، یا تمام وقت آنچه را ترسیم کرده است خط می کشد) نشانگر خودباوری و ترس از انتقاد است.
رنگ های سمی و کنتراست شدید می تواند وجود پرخاشگری نهفته و درگیری داخلی (طرد خود یا یک موقعیت خاص زندگی) را نشان دهد. برعکس ، یک طرح رنگ پریده نشان می دهد که کودک هدایت می شود و بیش از حد به کسی وابسته است.
در یک ترکیب مناسب و بدون غلبه بر هر رنگ ، مطابقت الگو با واقعیت (ابرها - آبی ، خورشید - زرد و غیره) نشانه ای از یک وضعیت احساسی مطلوب تلقی می شود. وجود یک یا دو عنصر فانتزی (یک درخت یا خانه غیرمعمول ، بال انسان و …) نیز نباید شما را نگران کند. با این حال ، فراوانی لحظات "افسانه" ممکن است نشان دهنده انزوای کودک از زندگی واقعی و تمایل او برای دور شدن از مشکلات باشد.
آزمون نقاشی رایج آزمایشی است که به شما امکان می دهد سطح راحتی روانی در خانه را ارزیابی کنید. به نقشی که کودک در این نقاشی به خود اختصاص می دهد توجه کنید.
شخصیت اصلی هیچ پایی ندارد ، تصویر والدین جدا از خود مشخصه احساس از دست دادن است. کودک احساس نمی کند مورد علاقه و نیاز است. تصویری از دهان کاملاً باز یا دستان (انگشتان) بسیار کج در یکی از والدین ممکن است نشان دهنده خشونت در خانواده باشد: جیغ ، فحش ، دعوا.
به طور معمول ، کودکان با استفاده از اندازه های بزرگ بر ترس خود تمرکز می کنند. به عنوان مثال ، یک حیوان وحشی در نقاشی روی یک کودک آویزان است ، یا یکی از والدین به طور غیر طبیعی بزرگ است. این صحبت از سرکوب و پرخاشگری روانی است که متوجه کودک می شود.
جدای از عملکرد تحلیلی ، نقاشی به عنوان یک درمان نیز عمل می کند. به عنوان مثال ، می توان همان ترس را از بین برد: ابتدا هر آنچه نگران کننده است بکشید و سپس کودک را تسخیر ترس کنید تا نقاشی را پاره کند.
شما می توانید با یک فرد بزرگسال بر ترس غلبه کنید. کودک ترس یا کینه خود را ترسیم می کند ، و بزرگسال آنچه را که می تواند بر شر غلبه کند ، همراه می کند ، نقاشی را با فرهنگ عامیانه (افسانه) همراه می کند.
