بسیاری از مردم دروغ گفتند ، دروغ می گویند و دروغ خواهند گفت. اما گاهی اوقات می توان فریب را فاش کرد. روش های مختلفی برای تشخیص دروغ وجود دارد: کلامی ، روانشناختی و غیرکلامی.
روش کلامی (کلامی) بررسی هماهنگی اطلاعات ارائه شده و روش غیر کلامی است: به عنوان مثال ، حرکات.
روش روانشناسی فیزیولوژیکی ، تجلی تغییرات در کار اندام های خارجی است. کنترل این روش غیرممکن است.
روش غیر کلامی تغییر در رفتار ، حالت های چهره ، حرکات ، چه در سطح خارجی و چه در سطح داخلی (فیزیولوژیک) است.
بهترین راه برای این روز ، آزمایش دروغ سنج است. در غیاب دستگاه جیبی ، در زندگی روزمره ، یک فرد عادی می تواند دروغگو را با برخی علائم تشخیص دهد.
به عنوان مثال ، علائم روانشناختی:
- لرزش یا بالا و پایین بردن صدای صدا ؛
- ظاهر چرخش های کلامی غیرمعمول ؛
- احساس هیجان در صدا؛
- هنگام پاسخ به س questionsالات دشوار یا خیلی سریع پاسخ دادن مکث می کند.
- ظاهر قطرات عرق در قسمت فوقانی یا پیشانی.
- بلع مکرر بزاق.
- کشیدن عضلات صورت (ابرو ، لب ، پلک) و غیره
علائم غیر کلامی:
- مالش دست ، خاراندن سر ، گردن ، گوش ، بینی ، چشم ؛
- گاز گرفتن عصبی لب ها ، ناخن ها ؛
- ترس از نگاه کردن به چشمان مخاطب ؛
- کمانچه ها با یک دکمه روی لباس ، عصبی یک قلم را در دست خود می پیچد و غیره
علائم کلامی:
- پرهیز از مشخص کردن برخی از حقایق ؛
- تأکید مداوم بر بی گناهی یا صداقت وی ، خواستار تأیید گفتگو از اینکه او به او ایمان دارد
- بی ادبی ، تظاهرات خصومت هنگام صحبت کردن در مورد صحبت کننده و غیره