در شرایط استرس مداوم ، عصبانیت و پرخاشگری را می توان یک اپیدمی عمومی نامید. عصبانیت گاهی اوقات منجر به عذاب و ناراحتی بی فایده می شود ، بنابراین شناسایی علل آن مهم است تا در رفع آنها یا حداقل مهار احساسات منفی تلاش شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
خشم به دلایل مختلف بوجود می آید. این می تواند فقط از نظر شاخص های جسمی - خستگی ، خستگی عصبی - خود را نشان دهد. در این حالت ، خود را به دلیل پرخاشگری مقصر ندانید - شما به استراحت نیاز دارید. به خود اجازه دهید روی کاناپه دراز بکشید ، برای ماساژ آرامش بخش ، اسپا درمانی بروید. در یک کلام ، از هر روشی که می دانید شادابی و خوش خلقی به دست آورید.
گام 2
عصبانیت می تواند نتیجه ممنوعیت ابراز احساسات باشد. این ممکن است به دلیل کار تنش زای احساسی باشد. اینها شامل حرفه معلمی ، مهماندار هواپیما ، فروشنده ، پزشک است - شخصی که در روز با تعداد زیادی از افراد تماس می گیرد. او باید بسیار مودب ، مهربان و توجه باشد و اجازه بروز غیر ضروری احساسات و عواطف را به خود ندهد. در این حالت ، یک روش مناسب برای ابراز و از بین بردن احساسات فروخورده خود پیدا کنید: دویدن ، مشت زدن به کیسه ، آواز ، کلاسهای طراحی.
مرحله 3
غالباً ، عصبانیت پاسخی به اعمال شخص است. به عنوان مثال ، والدین از فرزندان خود عصبانی هستند زیرا آنها در خانه مسئولیت های خود را انجام نمی دهند ، یا ممکن است پرخاشگری ناشی از سستی همکاران در محل کار باشد ، زیرا مدیر هر یک از کارمندان را ارزیابی نمی کند ، بلکه عملکرد کل تیم را به عنوان یک کل
مرحله 4
پرخاشگری سالم بخشی جدایی ناپذیر از غریزه حفظ خود است. از زمان های بسیار قدیم ، وقتی کسی به فضای شخصی تعدی می کند ، دکمه قرمز شخص "دفاع از قلمرو خود" به طور خودکار روشن می شود. این امر همچنین در مورد تمایل به محافظت از فرزند شما در برابر هر گونه خطری و تجلی جاه طلبی های سالم در تجارت ، ورزش و سایر زمینه های زندگی عمومی اعمال می شود. خشم همیشه یک احساس منفی منحصر به فرد نیست ، گاهی اوقات یک عامل کاتالیزوری برای انجام کارها و اعمالی است که هرگز در حالت آرام انجام نخواهید داد.
مرحله 5
به یاد داشته باشید که پرخاشگری نیرویی قدرتمند است که شما باید مهارت آن را در اختیار داشته باشید و آن را به انرژی مثبتی برای خود و اطرافیان تبدیل کنید.
